jeden tysięcy dziewięćset pięćdziesiąt dziewięciu Ferrari SUPERAMERICA and superszybkie
Gdy trzecia seria Superamerica wszedł do produkcji na początku w 1959 roku, tylny Okno kwartał zostały zastąpione przez zespół metalowy z trzech pionowych żaluzji wentylacyjnych - jak te na drugim superszybkie z 1957 r. - a skrzydła wentylacyjne były powrotem Największa
Około 12 do 15 wozów serii trzecich zostały zbudowane w 1959 roku (nikt nie zna dokładnej liczby), wszystkie przez Pinin Farina zabudowanych. Podobnie jak w poprzednich wersjach, były w zasadzie takie same, ale z niewielkim szczegóły i wykończenia odmiany. Ostatnie cztery lub pięć produkowane najwyraźniej bardziej konwencjonalne leczenie reflektora bez wyraźnych osłonami z tworzywa sztucznego. Największa
dziwnie wyglądająca Superamerica pojawił się w 1959 roku w Turynie, za pierwszą, najwyraźniej, nadchodzącego serii 400. Jego ciało było raczej zwykły patrząc i kwadratu-off, wyposażony w duży, kwadratowy kratki wypełnione przez bardzo cienkiej eggcrate wkładki. Zawierała również reflektory quad - kolejną kopię amerykańskiej stylizacji szał Największa To dziwne wyglądające Ferrari Superamerica był wyświetlany w 1959 roku w Turynie koncert Największa
cieplarnianych wyglądał bardzo lekkie powodu wraparound szyby i cienkie.. filar B za drzwiami. Ten przestronny top konstrukcja i duża powierzchnia szkła mógł wyglądać dobrze na niektórych samochodów, ale na dużym i ciężkim ciele SUPERAMERICA jest to wyglądało na miejscu. Największa
Samochód został sprzedany Gianni Agnelli (później udać Fiat), i ostatecznie trafił do Ameryki, gdzie został podarowany przez Williama F. Harah Automobile Fundacji w smutnym stanie. To był rozbił się, a cała przednia blacha końca wraz z przednią szybą potrzebne zastępstwo. Największa
Nowa 400 Superamerica różniły się znacznie od swojego poprzednika, nawet sposób, w jaki otrzymał jego oznaczeniu modelu. Się przez 410, numery reprezentowane przemieszczenia dla każdego cylindra w centymetrach sześciennych, po zaokrągleniu do najbliższego 10. Tak więc, 250 V-12 przesunięta na 3000 cc, 410 - w rzeczywistości, o 413 - prawie 5000 cc. Po raz pierwszy w historii Ferrari, począwszy od 400, liczba wskazuje przesunięcie w deciliters - łącznie około 4.000 cc, zaokrąglone Największa końc
