Eksperci są podzieleni co Dwunastu może zrobić. Udokumentowane dowody samochodów z Zdjęcie tylnej osi nagrywania 90-95 mph; to przyjąć, że, z wysokim współczynnikiem, jak model Speedster może sugerować ostatnich 100 mph. Największa
Ale trzeba pamiętać, jak C.A. Leslie, Jr., napisał, że Dwunastu " nie miało być drogie hot rod ". Prawdziwym miernikiem jego zapału był jego ogólną wydajność. W tym celu przytoczymy późny John R. Bonda, założyciel Road & Utwór:. Łódź " Za moje pieniądze dać mi V-12 Packard każdym razem - samochód, moim zdaniem, lepszy od P.III [Phantom III] Rolls-Royce " Dość powiedzieć Największa W wyścigu ku luksusowych samochodów w kilka cylindrów rozpoczął tuż przed katastrofą Wall Street - i prawdopodobnie nie miał w ogóle rozpoczął producenci wiadomo, co się święci. Ale zaczynają się stało. Największa Mimo dużo szyderczym świadectwo przeciwnie, Packard faktycznie kontemplować proste dwanaście Największa, przynajmniej według jednego byłego inżyniera eksperymentalnej, Ralph Kellogg, który powiedział Hendry, że " I wyłożył Silnik i większość zmian wymaganych do jego podwozia pomieścić ". Największa Packard wiedział multi-cylinder Cadillac wracał, a jej najszybsza odpowiedź byłaby rodzajem inline dwukrotnie sześć, w oparciu o własne doskonałych silników sześciocylindrowych. Hendry przypuszczać, że problemy skrętnych wału korbowego, plus ekstremalną długość takiego silnika, renderowane pomysł niepraktyczne. Największa Mimo, zdjęcia Packard istnieją prototypu potwora z ogromnym kapturem i stylistka Werner Gubitz - który wyrzeźbił większość klasyków złotym wieku Packarda, i nie było Kidder - okazało się imponujące renderings " prosto dwunastu " Ciało Największa Dla rzeczywistej produkcji V-12, inżynieria wiceprezes Jesse Gurney Vincent zwrócił się do naczelnego inżyniera Clyde Paton i jego zespół pęknięć techników:. Główny inżynier produkcji, inżynier JR Fergusson podwozie ER Weiss, rysownik Ralph Kellogg i inżynier stres Walter Griswold. Pod Griswold była młoda Forrest R. MacFarland, genialny, ale zamknięta w sobie inżyniera, który zostanie z Packard do samego końca w 1956 roku i był odpowiedzialny za szlachetne tradycje kontynuuje inżynierii
