1964

Nie wszystkie Ford GT byli zawodnicy. Kilka były przygotowane do użytku ulicznego i, w rzeczywistości, nie było krótkie oficjalna próba obracać GT w poważne roadgoing wielkiego tourer. Odpowiedzialność za co się stało został przydzielony do JW Automotive (następca Forda zaawansowanych pojazdów) w Anglii. Największa

To nie był w połowie wysiłku. Z zewnątrz, nowy nos był najbardziej oczywistym. To było zmodyfikowane błotniki, aby umożliwić montaż reflektorów (okrągłe zamkniętych belek dla USA niż prostokątne halogeny CibiÈ inaczej używanych) na wysokości prawnej. Bezużyteczne bumperettes zostały zainstalowane, a także, jak była ogrzewana tylna szyba. Wewnątrz, wykładzina dodano fotele wyścigowe stałej pozycji (które pracowały z ruchomymi pedałów) zostały zastąpione przez regulowane jednostek, a przepisy zostały wykonane w klimatyzację, radio, oraz wszystkie niezbędne udogodnienia, w tym porcją materiału wygłuszający. Największa

Zmiany mechaniczne były równie bogate. W miejscu wyścig-prepped 385-KM, 289-cid V-8, Mark III dostał łagodniejszy jednostki 306-KM, użyte w Shelby Mustang GT 350. Tłumiki Dodano również, oczywiście. Zawodników ZF pozostał ", wraz z sekwencyjnej zmiany biegów. Mniejsze, mniej kosztowne hamulce zostały zainstalowane na teorii, że Mark IIIs nie często haulded dół od 200 mph, dla których nie są nastawione tak. Największa

tuleje gumowe miękkie zainstalowano odfiltrować zawieszenia szorstkość oraz zawieszenie Geometria została zmieniona w celu poprawy komfortu jazdy bez istotnego wpływu na obsługę. Mniejsze zbiorniki paliwa zostały zainstalowane w strąkach bocznych, zmniejszając pojemność (od 39,5 do 27,6 litrów), ale pozwalając miejsca na jakimś nadzieniem absorbujące uderzenia pianki wokół nich. Największa

Plan był dla wybranych dealerów Forda do sprzedaży Oznacz IIIS w USA do tego samego rodzaju wymagających klientów, którzy mogą w inny sposób nabyli, powiedzmy,

Page [1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10]