Ponownie jak Miura, Espada był prawdziwy head-tokarz. , inny pióro w Bertone - nie wspominając o Lamborghini - czapkę. Prosty nos z okrągłymi reflektorami quad ogłosił bardzo szeroki kaptur z dwoma kanałami NACA karmić sześciu bliźniaczych gardło gaźniki w 4.0-litrowy V-12 jest Weber. Fenderlines przednie mieszane płynnie w pasie, który zakrzywione do góry z tyłu, aby sprostać niemal poziomą linię dachu, kończącą się w posiekaną ogona pełnej szerokości szyby poniżej podświetlenia (prawdopodobnie zapewniają kierowcy lepszą widoczność tych, którzy próbują nadążyć ). Po raz kolejny, kaptur i górne tworzą jednostkę błotniki z zawiasami z przodu dla łatwiejszego dostępu do bardzo pełnej komorze silnika. Największa
W środku były cztery kubełkowe fotele i przyzwoita przestrzeń aft (tak długo, jak przednie fotele nie były wszedł all droga powrotna). Początkowo Lamborghini Espada przedstawiła kierowcy funkcjonalnie poprawne, jeśli estetycznie brudny, kreska z pełnym oprzyrządowaniem i szeroka, downsloped centrum shifter obudowy konsoli, różne drobne przełączniki i "gałki ocznej" otwory (ostatni pożyczył od Forda Anglii, a Wskaźnik łodyga pochodzi z Austin Mini). Oryginalny kierownicę trójramienną był raczej brzydki, ale ladniejsze ukazał później. Największa Wyposażony bałagan, ale funkcjonalną deskę rozdzielczą i konsolę środkową pochyła, wnętrze Espada pokazuje postęp w projektowaniu Lamborghini jest znana. Największa
Tylko 37 Lamborghini Espadas zostały zbudowane w 1968 roku, ale szybko wzrosła do objętości stały, choć niskim, poziomie. Espada w doskonały stablemate do połowy silnika Lamborghini Miura (i, później, Lamborghini Countach) i jego podstawowe podwozie będzie wykorzystywane do Jarama (zobacz wpis), który zastąpił w 1970 roku Lamborghini Islero
W rzeczywistości, Lamborghini Espada był wystarczająco zaawansowana, aby mógł z pełną dekadę tylko szczegółowo zmian. Modele serii II przybył na początku 1970 roku z ww ładniejszy kierownicy, a także czystszego desce rozdzielczej, zmienionej kraty, wentylowane hamulce
