W 1952 roku, mimo, tępy, wysokiej nos szkoła stylizacji wychodził z mody i jaszczurka, bardziej nowoczesny wygląd był nowy cel Nasha. W przerwie między oryginalnego programu do projektowania i zmiany stylu, Nash ułożyła własną personelu projektu. Szef Nash Styling był Edmund E. Anderson, dawniej General Motors. Anderson był Oldsmobile studio szef przed II wojną światową, a potem osiadł w co Chevrolet.To dowiedzieć się o procesie projektowania Andersona za 1953 Nash Rambler, sprawdzić się następnego page.For więcej informacji o samochodach, patrz:
jedna tysiące dziewięćset pięćdziesiąt trzy Nash Rambler Projektowanie
Prezydent Nash George Mason zwerbował Edmund E. Anderson z General Motors w szczególności do ustanowienia programu projektowania dla Nasha. Anderson osiągnąć, że poprzez zatrudnianie utalentowanych projektantów, takich jak Bob Thomas i Bill Reddig, zarówno od Forda, a także Don Butler, Royland Taylora i innych. Pierwsze zadanie Nash stylizacji był zupełnie nowy +1952 Ambasador /Statesman. Drugim zadaniem na liście był 1953 Nash Rambler projekt.
© 2007 .Powierzchnia 1953 Nash wędrowców byli traktowani na świeżych nowych spojrzeń inspirowane przez projektanta Pinin Farina. Największa
Były pewne okoliczności, które należy wziąć pod uwagę. Rambler powinien mieć rodzinne podobieństwo do reszty linii Nash. Dodatkowo, styliści byli zobowiązani do zachowania zamknięte koła The Rambler (która Anderson lubił), bo Mason że były mocną konstrukcja. Elementy projektu opracowane przez projektanta Pinin Farina włoski miał być włączone również. Ogólna stylistyka miało być dobro firmy Farina, gdyż Farina miał kontrakt projektowania z Nash (całkowicie nowy Nash-Healey do 1952 roku zostały opracowane wyłącznie przez jego firmę) i był wykorzystany w reklamie. Nowy wygląd Rambler w naśladował 1952 ambasador i dyplomata. Stylizacja starszy Cars był złożony z dwóch konkurencyjnych projektów - jeden przez Farina, drugą przez Nash Styling - a wynik został uznany za najlepszy w amerykańskiej i Continental myślenia. Przeł
