Jednak od 1968 roku, obie te umowy nie ma, Jensen był w tarapatach finansowych, a oferta z zespołu Qvale /Healey została przyjęta z ulgą. Z Qvale jako nowego właściciela większości akcji, Donald Healey został przewodniczącym. Alf Vickers (później dołączyć Cosworth) stał dyrektor zarządzający i dyrektor generalny. Vickers była już zaangażowana w sprawy Jensen jako konsultant dla bankierów, którzy sprzedali większościowy pakiet do Qvale Największa
Aby dowiedzieć się więcej o samochodach, zob. Największa
Największa
Największa Rozliczanie Projekt dla Jensen-Healey i Jensen GT
Chociaż było pieniędzy Qvale, które shored się produkcję Jensen-Healey i Jensen GT, opuścił rozwoju nowej Samochód do rodziny Healey, i Kevin Beattie, pracownika firmy od 1960 roku, który był teraz Jensen głównego inżyniera. Podczas gdy wszyscy zaangażowani zgodzili się, że nowy samochód sportowy powinien być roadster dwumiejscowy i że powinno to być co najmniej tak szybko, jak Austin-Healey 3000 było to trwało wieki, aby uzyskać styl rozliczone i zdecydować się na podwoziu. Największa Projektowanie Jensen-Healey był na dużą skalę wspólny wysiłek. Chociaż Jensen był zdecydowany zrobić własne struktury jednostek ciała, przy użyciu mnóstwo małych tłoczeń dostarczanych z okolicznych wykonawców, to trzeba kupić we wszystkich podwozia. Na początku, intencją było wykorzystanie silników, przekładni i zawiesin z Vauxhall, brytyjskiej spółki zależnej General Motors. Ten pomysł szybko rozbiły, jak OHC 2.0-litrowy silnik Vauxhall nie było wystarczająco silne, a jakość zmiana skrzyni biegów było okropne.
Beattie i Geoff Healey - syn Donalda i członkiem zarządu Jensen - następnie spędził wiele czasu działa cały przemysł samochodowy w Europie, szukając alternatywy przed osiedleniem się na zupełnie nowy typ 907 16-zaworowy DOHC 2.0-litrowy (120-cid) cztery z Lotus Największa
Nawet w formie całkowicie detoxed. (the 8.4: 1 współczynnik kompresji była na tyle niska, aby zaakceptować paliwa bezołowiowego), wyglądało to dobrze dla SAE
