Oni gorąco przyjęli plan, który, między innymi, wezwał do odrębnej Lincoln i w górę telefony podziały Rtęć i stworzenie specjalnych produktów Division. Produkty specjalne otrzymał zadanie stworzenia nowego średniej cenie " E " samochód; Krafve - jak na ironię - został mianowany dyrektor generalny nowego podziału. &Quot; E " Samochód miał jednego wpływowego przeciwnika, jednak. McNamara, który zastąpił Crusoe jako szef Forda Division, było cicho, przerażony, że korporacja nie setki budżetowe milionów dolarów, aby wydobyć samochód, rzeczywiście podział, konkurować czołowo z General Motors. Był przekonany, że samochód nie będzie przynosić zyski przez trzy lata lub więcej. Wielu z nich twierdzą, że McNamara nie tylko taniej ten zakres Edsels jako zagrożenie dla swojego Wydziału Forda, ale że miał patologiczny przymus, aby go zniszczyć. Chodzi o coś więcej niż tylko to. McNamara miał szósty zmysł do tego, co firma może i nie może sprzedawać z zyskiem w 1950 roku. Podczas gdy jego metody i ambicja może przetarł niektóre Forda w niewłaściwy sposób, McNamara prawie nigdy nie dokonał błędnej decyzji, uzbrojony jak zawsze był z góry informacji i analiz. Największa
Jednym z głównych czynników, które spowodowały awarię 1960 Edsel był walki wewnętrzne na Fordzie. Największa
Jednym z pierwszych kroków McNamara miały umieścić przeszkodą w drodze na Edsel było zapobiec Special Produkty (później Division Edsel) od rekrutacji najlepszych pracowników w firmie, zwłaszcza od wewnątrz własnej dywizji, wydajność który zawsze podkreślał, jak istotne dla zdrowia całej korporacji. Największa
W tym i innych decyzji, McNamara miał silne poparcie Ernest R. Breech, przewodniczący Komitetu Wykonawczego, a inni w górnej zarządzania na poziomie korporacyjnym Forda. W końcu połowa pracowników w nowej dywizji pochodziło spoza firmy. Innym problemem dla Edsel było gdzie go zbudować. Postanowiono zbudować wszystkie Edsels i tylko Edsels, w jednym zakładzie w Louisville, Kentucky. Następnie, bardzo późno w 1956 roku, została podjęta decyzja w
