Do 1967 roku Enzo Ferrari i odpowiedział główny inżynier Mauro Forghieri z Ferrari 330 P4. To zaczęło być uważane przez wielu największych bolidu Ferrari wytrzymałościowego. P4 wyglądał niemal identyczne z 330 P3, ale miał kilka istotnych zmian mechanicznych. Blok silnika została wzmocniona, szefowie dostał trzy zawory na cylinder zamiast dwóch i przewody wtryskowe zostały przeniesiony.
Ferrari 330 P4 wziął sygnały mechaniczne od Ferrari Formuły 1 zawodników.
Zawieszenie zostało zmodyfikowane i używane krótszy rozstaw osi i szerszy rozstaw kół. Hamulce zostały przeniesiony do lepszego chłodzenia, a skrzynia biegów została przeprojektowana Największa
&rsquo Korsarze w;. 67 zaproponowano 330 P3 /4, również znane jako Ferrari 412 P. Były 330 P3S wychowani do 330 P4 Dane, choć mieli gaźniki Weber zamiast wtrysku paliwa i nadal ze zaktualizowaną wersją P3 ’ s skrzynię biegów. Wizualnie, Ferrari 330 P4 i 412 P były identyczne. Największa
Endurance asa Chris Amon dołączył do Ferrari jako kierowca pracuje na sezon 1967. Cytowany w Scarlet Passion Ferrari 330 P4 przeszedł kilka dni testów na Daytona i przygotowanie się opłaciło. W sezonie ’ s pierwszy wyścig na torze Florydzie, Amon współpracował z Lorenzo Bandini wygrać 24 godzin. Innym P4 był drugi, a Ferrari 412 P był trzeci. Ford GT40 zdobył na Sebring, a następnie P4S zakończył 1-2 w Monza, Amona i Bandini ponownie zwycięzców. Le Mans poszedł do GT40, ale P4S prowadził 2-3. To był kolejny donnybrook z sezonu, ale tym razem Ferrari pojawiły się na górze, aby odzyskać tytuł prototypy świata. Jednak rulesmakers dostarczane przykra niespodzianka, gdy rzucił zimnej wody na ogromną trójdrożnym rywalizacji między Ferrari, Ford, i Porsche. Skutecznie neutralizowane największe broń Forda i Ferrari przez ograniczenie klasy top prototypy samochodów z nie więcej niż 3,0-litra pojemności skokowej. Dla Sports Car Championship, pojemność silnika została ograniczona do 5,0 litra i producentów musiał zbudować co najmniej 50 samochodów, aby się zakwalifikować. Największa
, Anthony Pritchard, powiedział: “ P4 był bardzo przyjemny samochód do jazdy, jak to było o wiele bardziej zwinny niż Fordów byłem przyzwyczajony. Chociaż brakowało ostatecznego Top End tempo 7-litrowego Forda, dało poczucie, że można pojechać do maksimum dla całego wyścigu, który tak naprawdę nie był ’ t przypadku dla Forda, zwłaszcza hamulców ... ” Największa