Dziś niektórzy pracodawcy walczą żądań związkowych prosząc o koncesji od pracowników. Twierdzą oni, że firma będzie musiała ogłosić bankructwo, zmuszając wszystkich pracowników z ich pracy, chyba że Unia zobowiązuje się do prowadzenia cięć i redukcji świadczeń. Jeśli firma nie jest dobrze, wzrost płac i świadczeń, które związki bezpieczne dla pracowników mogą pomóc przeciągnij firmę dół. Jednak wielu związkowych zobaczyć to jako podstępne taktyki oznaczało obejście negocjacji. Wayne Bieger, przewodniczący UAW Local 846 w Buffalo, Nowym Jorku, twierdzi, że negocjacje powinny odbywać się przy stole negocjacji, a nie w sądzie upadłościowym: " My [Unia] negocjować umowę w dobrej wierze. Firma powinna mieć na tyle przewidujący, by zrozumieć, w jaki sposób umowa będzie ich dotyczyć, jak Unia musi mieć zdolność przewidywania, " on powiedział. " Aby spróbować uzyskać ustępstwa i negocjować przez sąd upadłościowy, a nie przy stole negocjacyjnym jest źle ".. Największa
Następnie będziemy spojrzeć na same prawa, rządzące strajków w Stanach Zjednoczonych
us prawa pracy
Wagner Act, znany również jako Narodowy Labor Relations Act, nadal reguluje większość strajków i związków zawodowych w USA Ustawa chroni prawa pracowników w celu omówienia związków zawodowych, związków formularza i podejmować działania o Unii biznes. Jednakże nie ma konieczności ich ochrony przed skutkami tych działań. Na przykład 1938 roku sprawa Sąd Najwyższy orzekł, że pracodawca nie może zwolnić pracowników do przystąpienia do związku lub będzie strajk. Jednak inni pracownicy mogą wymienić je na stałe. Pracodawcy muszą udowodnić, że się spodziewali w dobrej wierze i osiągnął impas z unii, zanim będą mogły to zrobić, jednak. Największa
Taft-Hartley poprawki 1947 roku poczyniła pewne znaczące zmiany do ustawy o Krajowym stosunków pracy. Prawa te ustanowił Narodowy Rewizyjnej Pracy (NLRB), organ rządowy, który słyszy żale między związkami zawodowymi i pracodawcami i podejmuje decyzje w sposób bezstronny. Zmiany Taft-Hartley osłabione związki w pewnym stopniu, zakazując bojkot wtórnych (strajk przeciwko innej firmy, która działa w branży docelowej przez pierwotnego strajku) i
