strikebreaking załoga była zasadniczo uzbrojony tłum najemników. Zgłosili się do linii pikiet eskortować pracowników parcha do biznesu lub zastraszyć strajkujących. Załoga działał również jako strażników, aby zapobiec strajkujących uszkodzeniu mienia firmy. W 1800 i na początku 1900, konflikty między strajkującymi i pinkertoni często wzrosła krwawa. W 1892 roku zaznaczyła się przewaga żadnej z Homestead, Pensylwania przerodziły się w " Bitwie o Homestead, " walka z udziałem ogromnych pożarów, armaty i setki sztuk amunicji. W końcu, trzy pinkertoni i dziesięć napastnicy zginęli [ref]. Incydenty takie jak ten, w połączeniu z zamiłowaniem łamistrajków "dla znęca ludność, doprowadzić do gwałtownego spadku akceptacji społecznej dla tych taktyk. Największa
Przedstawiciele rządu przeprowadził dochodzenia w działalności strikebreaking, a wiele miast i państw przyjęło przepisy ograniczające ich Działania. Przez 20 wieku, pracodawcy chcą pokonać związków używali szpiegowskich i medialne kampanie zdyskredytować przeciwników Unii. Era przemocy Pinkertona łamistrajk stopniowo wyblakłe, mimo krwawych bitew nadal występuje. Największa bitwa policji z Strikers klubów i rur w ciągu 1934 Minneapolis Ogólne strajku Pomocnicy Sterowniki i Unii. Największa Zdjęcie dzięki uprzejmości Narodowego Archiwum i Records Administration
Pracodawca Akcja Największa
Pracodawcy również poszedł do sądu, aby mieć strajki za nielegalne. W rzeczywistości decyzja sądu w procesie w 1806 Phildelphia cordwainer zadeklarowały wszystkie strajki być spiski karnych [ref]. Związki zawodowe w dalszym ciągu rozwijać się i strajki często były udane, ale możliwość ich ścigania karnego osłabiona. Dopiero ustawy Wagnera z 1935 roku, że Amerykanie danego oficjalne prawo do tworzenia związków zawodowych i strajku. Największa
Strajki mogą nadal być uznane za nielegalne, jednak. W 2005 roku w Nowym Jorku unii tranzytu strajk zmusił Nowym Jorku pobierać $ 1 mln euro dziennie kary przeciw unii, twierdząc, że strajk był nielegalny. Prezydent Ronald Reagan pokonał strajku kontrolerów ruchu lotniczego w 1981 roku, ogłaszając strajk nielegalne i zamawiania FAA na ogień dowolny kontroler, który nie wrócił do pracy w ciągu 48 godzin. Rząd uniemożliwił zjednoczenie z płacenia strajkujących pr
