kontratakuje pomóc wyjaśnić, dlaczego związki są bardziej skuteczne niż osoby fizyczne. Wyobraź sobie, jeśli pracodawca nie chce dać podwyżkę do indywidualnego pracownika. Potem postanawia przestać przychodzić do pracy w proteście. Pracodawca po prostu nie odpala ją o przyjście do pracy. To jeden pracownik ma możliwość wpływania na pracodawcę. Jednak może to być bardzo kosztowne dla pracodawców ogień każdego pracownika, gdy związek przechodzi w strajku (choć to się stało). Największa
Do strajku występuje, przywódcy Unii muszą wezwać do strajku. Nie wzywają do strajku, chyba że członkowie związku głosowali na niego. Każdy związek ma inne zasady, które określają, jaki procent unii musi zatwierdzić strajk, ale 80 procent jest typowe. Jeśli strajk związkowców bez oficjalnego zatwierdzenia przez kierownictwo związku, to jest dziki strajk. Największa
Oczywiście, strajk nie zdarza się za każdym razem, członkiem związku, a pracodawca nie zgadzasz. Dla drobnych sprawach, Unia może złożyć skargę (zgodnie z ustaloną procedurą zawartą w umowie pomiędzy związkiem a pracodawcą). Kiedy nadszedł czas, aby renegocjować umowy, obie strony będą zwykle usiąść i spróbować dojść do porozumienia. Związki zawodowe starają się wyczerpać wszystkie inne środki, zanim uciekania się do strajku z dwóch powodów: członkami związków zwykle tracą pieniądze i to jest ostatnia rzecz, że związki zawodowe mogą zrobić, aby pracodawcy na wyrażenie zgody na ich warunkach Największa Sąd Najwyższy na znaczenie związków.
Dawno temu stwierdziliśmy powód dla organizacji pracowniczych. Powiedzieliśmy, że były one organizowane z zaspokojenia potrzeb sytuacji; że jeden pracownik był bezradny w kontaktach z pracodawcą; że był uzależniony zazwyczaj na jego dziennego wynagrodzenia dla utrzymania siebie i rodziny; , że jeśli pracodawca nie chciał zapłacić mu wynagrodzenie, że myślał, sprawiedliwy, był jednak w stanie opuścić zatrudniają i oprzeć arbitralne i niesprawiedliwe traktowanie; że Unia była niezbędna, aby dać robotnikom możliwość radzenia sobie na równi z ich pracodawcą - Prezes Sądu Charles Evans Hughes, NLRB v Jones &..; Laughlin Steel Corp., 301 US 1 (1937)
