Na szczęście, te ostatnie dni pary są dobrze udokumentowane, gdyż przyszedł w momencie, gdy entuzjazm dla pociągów (i szczególnie parowa) było ustalone i rozwijające hobby, a kiedy kamery jakości były dosyć często się w rękach wielu utalentowanych i oddanych fanów. Mnóstwo znakomitych fotografów zdobył mnóstwo zdjęć, większość z nich pouczające, niektóre mocno sugestywny. Ale dziełem jednego człowieka-O. Winston link, New York City fotograf handlowych opartych na jednym pokrycia kolejowe, Norfolk & Zachodnia, wyróżnia się od reszty jako dokumentu złożonego z umierających dni Steam. Największa
W jaki był naprawdę praca z miłości, link dokonał licznych wycieczek do kolei w latach 1950, fotografowania maszyn i znacznie, ludzie, którzy pracowali na i wokół nich. Jego projekt był wyjątkowy, zwłaszcza, że większość zdjęć zostały wykonane w nocy, dzięki czemu stopień kontroli graficznej nie jest możliwe w świetle dziennym. Zdjęcia zostały stworzone z wyczuciem kompozycji i pomysłowości, które graniczy na zwariowanej, tak misternie skonstruowane były takie sceny jak klasy A ryczące obok kinie drive-in. Złożone zsynchronizowane Flash set-up były wymagane w wielu przypadkach, a wiedza techniczna była niezwykła w całym. Setki zdjęć, opublikowane w pary, stali i Stars (1983) i The Last Kolej parowa w Ameryce (1995) -create portret bogato człowieka, który zyskał szerokie i ogólne publiczność. Największa Koniec silników parowych
Chociaż zmniejszenie i ewentualne upadek pary był początek depersonalizacji od kolejnictwa, proces się nie stało z dnia na dzień. Scentralizowane sterowanie ruchem (CTC) sięga 1927 roku, kiedy to został wprowadzony na New York Central, ale 1950 były jeszcze bogate w pociągu rzędu kolejnictwa, z " flimsies " (zamówienia były na ogół w formie pisemnej lub wpisane w tkankę) obręczach do inżynierów i przewodów przez agentów i operatorów w t
