Wnętrze Townabout był jaskrawo funkcjonalne. Wewnątrz była para sportowych kubełkowe fotele i tylko trzy instrumenty: prędkościomierz, wszystkie ważne amperomierz, a " stan baterii " ocenić pokazujący ilość energii pozostałej Największa
Stinson wyposażone również tradycyjne wycieraczki i kierunkowskazy, ale nie ma radia, które było ". Nie zaleca się " dla Townabout lub większości innych elektryki początkujących. Być może firma miała koszmary ludzi opuszcza swoje radia na zbyt długie i beznadziejnie opróżniania baterii. Największa
W tym miejscu Wherry zgłoszone roszczenia Stinson, że przy użyciu reflektorów stale spadały driving range mniej niż 10 proc. Ale potem, całkowity zakres tego Townabout był cytowany tylko na " ponad 80 mil, " i że zapewne na myśli używając pełnej mocy bardzo rzadko. Największa
Były też inne wady, wszystkie długi związane z samochodów elektrycznych. Dołączone pokładzie ładowarki, na przykład, pracował od standardowego prądu 110 V, co było wygodne, ale wymaga długich osiem godzin, aby przywrócić wyczerpanych baterii. I zastąpienie tych komórek był duży wydatek w 1959 roku na około $ 260 na czterech, ale były one zagwarantowane tylko przez dwa lata. Największa
Zobacz nasz ostateczny rozdział, aby dowiedzieć się, czy 1959 Charles Townabout samochód koncepcyjny się go do produkcji . Największa Więcej informacji na temat samochodów koncepcyjnych i modeli produkcyjnych są prognozy, sprawdź: Największa
Losy 1959 Charles Townabout samochodu koncepcyjnego spoczywała głównie na ile Stinson musiał sprzedać samochód w celu dokonania zysku. Największa
W połowie lata 1959 roku, Stinson postawił cenę detaliczną na $ 2.895 FOB San Diego, ale to było zbyt wiele za to, co inaczej wyglądał jak zwykły samochód gospodarki z zaledwie dwóch miejsc. Po tym wszystkim, Studebaker sprzedawał nowe sześciu
