Robert Sanderson Mulliken (1896/86), amerykański chemik, otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii z 1966 roku dla jego teorii orbitali molekularnych, co wyjaśnia, jak atomy łączą się tworząc cząsteczki. Większość naukowców zgadza się dziś teorię Mulliken że elektrony w powłoce zewnętrznej orbicie cząsteczki całej cząsteczki Zamiast poszczególnych atomów w cząsteczce. Naukowcy zaangażowani w badania biologicznego i przemysłowego wykorzystali teorię Mulliken do badania struktury białek, tworzyw sztucznych i innych związków kompleksowych. Największa
Mulliken był syn Samuel Parsons Mulliken, wybitnego profesora chemii organicznej w Instytucie Massachusetts of Technology (MIT). Podczas gdy jeszcze w liceum, Robert becames zna nazwy związków organicznych, i dowiedziałem się wiele o chemii organicznej w ogóle, przez Galley korekty podręczników ojca, który przybierze klasykę w dziedzinie. Największa
W 1913 roku, w Mulliken roku ukończył Liceum Newburyport, duński fizyk Niels Bohr opublikował jego model atomu elektrony na orbicie jądro, w którym w muszli. Tytuł salutatory adres Mulliken, w Dostarczone na jego ceremonii ukończenia szkoły, był "Electron: co to jest i co robi." Mulliken by poświęcić wiele jego badań do przyszłej roli elektronu w widmach i struktury molekularnej. Ostatecznie on rozszerzony model atomu Bohra do cząsteczek, który wyobraził jako Założona przez elektronów poruszających się w orbitach, które otaczają wszystkie jądra atomów składowych. Największa
uczestnika Mulliken MIT i ukończył licencjat w dziedzinie chemii w 1917 roku Stany Zjednoczone Wprowadzony niedawno I wojny światowej (1914-1918), a Mulliken wziął wojenne pracę z US Bureau of Mines jako młodszy inżynier chemik, prowadzi badania nad gazów trujących w American University w Waszyngtonie, DC, pod kierunkiem Jamesa Bryant Conant, który był później jako prezydent Harvardu. Po wojnie pracował krótko jako asystent badań gumy w New Jersey Zinc Spółki. Największa
W 1919 roku, absolwent Mulliken Rozpoczął pracę w chemii na Uniwersytecie w Chicago. Po uzyskał stopień doktora nauk w 1921 roku z pracy doktorskiej na temat częściowej separacji izotopów rtęci, pozostał w Chicago Do roku 1923 jako National Research Council (NRC) faceta. W tym okresie, rozszerzył swoje badania na temat izotopów rtęci. On zbudował "fabrykę izotopów", pierwszy w swoim rodzaju. Aparat ten został oparty na zachowaniu izotopów w ramach
[1] 