Pasteur, Louis (1822-1895), francuski chemik, wniosło istotny wkład do chemii, medycyny i przemysłu, które w znacznym stopniu skorzystały ludzkość. Jego odkrycie, że bakterie przenoszą choroby uratował życie tysięcy ludzi. Pasteur był wielkim naukowcem teoretyczny, który złożył jego podstawowe odkrycia ważnych praktycznych problemów zarówno w przemyśle i medycynie. Największa
Pasteur urodził się 27 grudnia 1822, w Dole, Francja. Jego rodzina przeniosła się do Arbois, gdzie otrzymał wczesną edukację. Zdobył miejsce w École Normale Supérieure, szkoły, szkolenia dla nauczycieli w Paryżu i otrzymał doktorat w dziedzinie chemii w 1847 roku stamtąd W wieku 26 lat, on zyskał sławę za pracę nad strukturą kryształów.
W 1849 Pasteur został profesorem chemii w Strasburgu, we Francji, gdzie rozpoczął studia fermentacji, proces chemiczny, który rozkłada substancje organiczne. Takie drobnoustroje jak bakterie, pleśnie, drożdże i przeprowadzenia tego procesu, a ludzie już dawno nauczyli się korzystać z tego dobrze na proces chemiczny, zanim zrozumiał. Na przykład, drożdże rozkłada cukier uzyskany ze słodu zboża na alkohol etylowy i dwutlenek węgla do stosowania w piwie. Cukier z soku winogronowego jest podzielony w taki sam sposób, do stosowania w winie. Fermentacja jest również niezbędna w produkcji chleba, sera i jogurtu. Fermentacja może być niezdrowe, takie jak mleko, gdy okazuje kwaśne. Największa
Pasteur obserwowane reprodukcji i wzrostu mikroorganizmów, specjalizujący się w bakteriologii (badanie bakterie). Pod koniec 1600 roku, Anton van Leeuwenhoek, holenderski naukowiec-amator, nagrał pierwsze jasne opisy bakterii. Wykorzystując swoje proste mikroskopy, które były jednymi z najpotężniejszych jego dnia, w 1674 roku, Leeuwenhoek stwierdziła, że poruszające się obiekty on oglądany przez jego mikroskopy były małe zwierzęta, które nazwał animalcules. Były to, co obecnie znany jako bakterie, pierwotniaki i wrotek. Leeuwenhoek nadzieję, że jego odkrycie animalcules by obalić powszechnie uważa teorii spontanicznej generacji. Teoria ta zakłada, że pewne formy życia, takie jak muchy, robaki, i myszy, może rozwijać się bezpośrednio z nieożywionych rzeczy, takich jak błoto i gnijącego mięsa. Włoski biolog Francesco Redi w 1668 roku wykazały, że larwy (Młoda much) nie pojawił się w mięsie, czy trzymał dorosłych leci z dala od niego. Wcześniej, wiele osób uważa się, że muchy opracowany bezpośrednio z rozkł
[1] 