Jerome Karle
Karle, Hieronim (1918-), amerykański chemik i krystalografii, który w 1985 roku, wspólne Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii z amerykańskim chemikiem Herbert Aaron Hauptmana dla ich rozwoju z " metoda bezpośrednia "określania struktury kryształu. Największa
Mimo, że jego rodzina została artystycznie i uzdolnione muzycznie, sam Karle naturalnie uwagę na nauce. Karle udział City College w Nowym Jorku, gdzie Herbert Aaron Hauptmann był kolega ze studiów. Karle ukończył B.S. dyplom w 1937 roku udał się do Harvard University, gdzie uzyskał tytuł magistra biologii w roku 1938. Choć pisząc pracę dyplomową na Uniwersytecie w Michigan, spotkał innego Ph.D. stopień kandydata w chemii, Isabella Lugoski i pobrali się w 1942 roku Karle otrzymał doktorat stopnia w dziedzinie chemii w 1944 roku
Po roku z Manhattan Project na Uniwersytecie w Chicago, Karle i Izabela wróciła do Michigan, gdzie rozpoczął pracę nad projektem dla US Naval Research Laboratory. W 1946 roku para przeniosła się do Naval Research Laboratory w Waszyngtonie, aw 1968 roku został mianowany naczelnym Karle naukowiec nowo ustanowionego Laboratorium Struktury Materii tam. Największa
W 1947 roku stał się badaczem Hauptmann w Naval Research Laboratory, a on i Karle pracował na opracowanie równania matematycznego, w którym trójwymiarowy struktury molekularnej każdego kryształu można było wywnioskować. Największa
Karle i Hauptmann studiował krystalografii rentgenowskiej, w którym wiązka promieni X wypala się w postaci krystalicznego materiału. Promienie rentgenowskie są rozproszone z rzędami regularnie rozmieszczone atomów w krysztale i pojmany przez kliszy. Wzorzec stworzony przez dyfrakcji tych promieni mogą być następnie analizowane w celu określenia struktury materiału. Największa
Karle i Hauptmann rozwiązać problemy w matematycznej analizy rentgenowskich dyfraktogramów, rozwijanie tego, co nazywano "Metody bezpośrednie" dla analiza struktury krystalicznej. Dopóki Karle i Hauptmann przybył do ich rozwiązania, metody wykorzystywane do interpretacji te wzorce były czasochłonne i mało wiarygodne. Isabella Karle, którzy założyli obiektów doświadczalnych w laboratorium, opracowała procedurę metodą bezpośrednią w użyciu praktycznego zastosowania. Stał się znany jako symboliczny procedury dodawania, co znacznie przyspieszyło możliwość analizy cząsteczek dokładnie. Jej metoda jest podstawą zaawansowanym krystalografii rentgenowskiej i obecnie stosow
[1] 