Bergius, Friedrich (1884-1949), niemieckiego chemika, opracował procesy wysokociśnieniowe do tworzenia i ulepszania produktów do zastosowań przemysłowych. Przez
Z z badania Bergius przyszedł metodę przekształcenia olejów ciężkich w lżejsze oleje (i ostatecznie do benzyny). Oni także był w stanie przerobić drewno do produkcji produktów spożywczych, takich jak cukier, który z kolei może zostać przekształcony alkoholu lub drożdży, w procesie, który stał się znany jako "żywności z drewna." Do inicjowania i rozwijania metod wysokociśnieniowych chemicznych, Bergius wspólne Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii w 1931 Carl Bosch. przez
Jako dziecko, Bergius Obserwowane procesy przemysłowe w fabryce chemicznej ojca. Po ukończeniu szkoły średniej, Badali hutnictwa w fabryce w Zagłębiu Ruhry na sześć miesięcy. W 1903 roku rozpoczął studia na Uniwersytecie Wrocławskim i otrzymała stopień doktora, a cztery lata później. W ramach swojej doktora habilitowanego badań, zaczęli pracować z metod wysokociśnieniowych. Oni nadal bada metody wysokim ciśnieniem w laboratorium chemicznym w Hanowerze. W tym czasie uczy się ich także chemię fizyczną i przemysłowego na uniwersytecie w Hanowerze. Aby przejść swoje eksperymenty, szczelność połączeń Opracowany aparatury wysokociśnieniowej. Przez
Bergius szybko przerósł swojego miejsca w laboratorium na uniwersytecie i wykorzystane pieniądze jego rodziny do finansowania prywatnego laboratorium w Hanowerze. Badali oni wpływ wysokiego ciśnienia i wysokiej temperatury na przemiany drewna w węgiel i szybko nauczyli się, jak opracować węgiel bardzo podobny do tego w naturze. Jego badania na produkcji ciekłych węglowodorów z węgla uzyskano patent. On sprzedał swoje prawa patentowe w 1925 roku do firmy, która ostatecznie stał IG Farben. Od 1914 czw 1945 Bergius pracował jako dyrektor badań w Goldschmidt Spółki w Essen. Po I wojnie światowej 11 (1939-1945), działali firmę chemiczną w Hiszpanii przeniósł się do Argentyny, aby służyć jako konsultant naukowy w jego ministerstwie przemysłu. Przez
Bergius i jego żona, Ottilie, miał dwóch synów i jedną córka. Największa