Jako szef Laboratorium akademii Biochemii (latach 1931-1935), umieszczone Oparin bach za badania naukowe; jako dyrektor Instytutu Biochemii jej (1935-1946), wybrał Oparin jako zastępca dyrektora. Na początku kadencji jako akademika bach-sekretarz podziału nauk chemicznych z uczelni (1939-1945), Oparin został wybrany członkiem korespondentem matematycznej i przyrodniczej nauki podziału akademii, w roślin biochemii. Po śmierci w maju bach 1946 Oparin został dyrektorem do końca życia Instytutu Biochemii, który został przemianowany na AN Instytut Biochemii bach. Później w 1946 roku, Oparin stała się pełnoprawnym członkiem w podziale akademii nauk biologicznych. Największa
najwcześniej publikacja naukowa Oparin jest na wolnych grup aminowych w roślinach, pochodzi z 1917 roku, rok ukończeniu Uniwersytetu Moskiewskiego. Mimo, że w ciągu następnych 20 lat kontynuował naukę enzymy roślinne i ich rolę w metabolizmie i publikować swoje wyniki w czasopismach profesjonalnych i popularnych, główny nacisk intelektualnej w jego karierze był problem powstania życia. Po raz pierwszy wprowadzony w 1922 roku posiedzenia Rosyjskiego Towarzystwa Botanicznego, teoria Oparin argumentuje, że proste jednokomórkowych formy życia mogą pochodzić z prostych cząsteczek organicznych obecnych w atmosferze wczesnych ziemskiej. Opierając się na geologicznej dowodów Oparin proponuje się, aby na początku atmosferze ziemi różniły się znacząco od nowoczesnych atmosfery, a składa się z metanu, amoniaku, pary wodnej i wodoru. Oparin twierdził, że jako substancje chemiczne mieszane ze sobą w czasie, stworzyli bardziej złożonych związków chemicznych. Po upływie wieków, tworzą złożone organiczne substancje chemiczne. To podwaliny dla stopniowego pojawiania się form życia. Największa
Teoria Oparin, który został opublikowany w 1924 roku, udał się w dużej mierze niezauważony w czasie, choć w 1929 roku brytyjski biochemik JBS