Barton, Derek (1918/98), brytyjski chemik, badane naturalne związki organiczne. Prowadził badania nad analizą konformacyjne, metodę studiowania trójwymiarowe kształty cząsteczek. Barton wykazano jak kształt cząsteczek wpływa na jego właściwości fizyczne i chemiczne. Analiza konformacyjna daje naukowcom narzędzie do interpretowania informacji chemiczną i okazał się przydatny w rozwiązywaniu problemów biochemicznych, zwłaszcza w dziedzinie farmakologii. Dla swoich przełomowych odkryć, Barton wspólne Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii z 1969 r Odd Hassel z Norwegian. Największa
Derek Harold Richard Barton urodził się William Thomas Barton i Maude Barton. Ojciec Bartona własnością udanego składzie drewna i był w stanie wysłać syna do szkoły prywatnej. Barton celował w swoich klasach w Tonbridge School, ale jego edukacja zakończyła się nagle, gdy miał 17 lat, a jego ojciec zmarł. Barton rzucił szkołę bez otrzymał dyplom, aby pomóc matce w rodzinnym biznesie. Ale po dwóch latach, stał się znudzony i wrócił do szkoły. Zapisał się Gillingham Technical College, który uczęszczał na rok przed przeniesieniem do Imperial College of Science and Technology, University of London. Aby związać koniec finansowe spełniają, Barton dojeżdżał cztery godziny na dobę, aby zaoszczędzić pieniądze na utrzymanie. Barton otrzymał bs Stopień z Imperial College of Science and Technology, Uniwersytetu w Londynie w 1940 roku
Praca pod okiem wybitnych chemików organicznych, Ian Morris Heilborn i Ewart RH Jones, Barton zdobył stopień doktora chemii organicznej w ciągu zaledwie dwóch lat. W czasie II wojny światowej (1939-1945) toczyła się w Europie, ale Barton był w stanie służyć w służbie czynnej ze względu na niewielką wadą serca. Zamiast tego, został zwerbowany do pracy w wywiadzie wojskowym. Pobyt na w Imperial College, Barton spędził dwa lata badania farb, które mogą być używane przez wojsko do tajnej łączności. Ponadto do jego normalnych obowiązków, Barton ochotnika do przypisania do pozyskania 10.000 chrząszcze oraz zbadania ich wydzielin chemicznych. Największa
W 1944 roku Barton przyjął pozycję jako chemik w firmie przemysłowej w Birmingham, ale wrócił do Imperial College w rok później jako asystent w dziedzinie chemii. Początkowo Barton uczył chemii nieorganicznej i fizycznej, ale włączane do chemii organicznej, gdy pozycja otwarta. W latach 1946 i 1949 otrzymał stypendium, które pozwoliło mu zbadanie struktury cząstecz
[1] 