W późnych latach 1940, Louis Fieser, profesor chemii organicznej na Uniwersytecie Harvarda i czołowy ekspert na sterydach, dowiedziała się o pracy Barton i zaprosił Angielski naukowiec spędzić rok jako visiting wykładowca. Podczas gdy na Harvardzie, Barton badali związek między szybkości reakcji sterydów i fizycznej struktury ich cząsteczek. Napisał cztery strony papieru i złożyć go do Experientia, szwajcarski dziennik ze skromnym obiegu. W artykule opublikowanym w 1950 roku, przedstawił wyniki Bartona na temat analizy konformacyjne, które służyły jako podstawa do jego nagrody Nobla. Największa
Do gabinetu sterydów, Barton zbudowana na pracy Odd Hassel, norweski chemik. Hassel był badany geometrii związków z sześciu atomów węgla, których podstawowy kształt jest dzwonka. Gdy pierścień sześciu węgla jest skręcony, może przyjąć kształt, który wygląda jak łódź lub krześle. Głowach wykazały, że gdy pierścień sześcio-węgiel jest w stanie spoczynku, to preferuje konfigurację fotela, ponieważ jest to układ energooszczędny. Barton rozszerzona wyniki Hassel do badania bardziej złożonych cząsteczek i był w stanie wyjaśnić, dlaczego niektóre układy molekularne są bardziej stabilne niż inne. Największa
Przed publikacją papieru Barton, naukowcy wiedzieli o trójwymiarową strukturę molekularną, ale nie nie w pełni zrozumieć. W związku z tym, że obiekty cząsteczki, jak dwuwymiarowe. Dodanie trzeciego wymiaru doprowadziły do lepszego zrozumienia oddziaływań molekularnych. Papier Bartona dał naukowcom potężną pomoc badawczą. Jego zasady szybko stała się standardową częścią podstawowego programu nauczania w klasach licencjackich organicznych chemii. Największa
Po roku na Harvardzie, Barton wrócił do Anglii i został czytnika, a następnie profesor chemii organicznej w Birkbeck College, Uniwersytet Londyn. W 1955 roku wyjechał do Londynu, aby przyjąć posadę regius profesor chemii na Uniwersytecie w Glasgow. Dwa lata później wstąpił na wydział na Imperial College of Science and Technology, University of London i służył jako profesor chemii organicznej do roku 1970, a nas
