W 1977 roku przeniósł się do Barton Gif-sur-Yvette, Francja, do pełnienia obowiązków jako dyrektor badań w Instytucie Chemii substancji naturalnych. W 1986 roku Barton opuścił Francję do przyjęcia nominacji na wybitnego profesora w Texas A &M University amp; w College Station w Teksasie, gdzie pozostał aż do śmierci w 1998 roku
Chociaż Barton pionierem analizy konformacyjne, był aktywny w szereg innych obszarach. Badał wiele naturalnych substancji chemicznych, w tym morfiny. Opracował metodę z powodzeniem syntezy aldostrene, hormonu, który pomaga regulować pracę nerek. On również koncentruje się wiele z jego badań na wynalezienie metody do produkcji nowych reakcje. W efekcie pięć reakcje chemiczne są nazwane na jego cześć. Mimo, że jego zainteresowania naukowe były zróżnicowane, Barton pozostał na bieżąco z osiągnięciami naukowymi, czytając literaturę i pobyt w kontakcie z innymi chemików. Pracował również ściśle z jego asystentów badawczych, sprawdzając swoje postępy na bieżąco. Największa
Barton długą i wybitną karierę. W uznaniu jego zasług na polu chemii otrzymał wiele wyróżnień i nagród, w tym Corday-Morgan Medalem Chemical Society w Londynie (1951), Nagrody Fritzsche (1956), Adams Award Roger of American Chemical Society (1959), The Davy Medal of Royal Society (1961), a Royal Medal (1972). W 1995 roku został pierwszym członkiem wydziału z Texas A & M wygrać Priestley Medalem Amerykańskiego Towarzystwa Chemicznego. Barton był członkiem Royal Society i zagranicznym członkiem Amerykańskiej Akademii Sztuki i Nauki. Trzymał się od kilku doktoratów honoris causa uniwersytetów, w tym Kolumbii i Oksfordzie. W 1972 roku Barton otrzymał tytuł szlachecki. Największa
Barton cieszył mówienia i podróżował po Stanach Zjednoczonych dając wykłady i seminaria. Barton był także płodnym autorem, pisząc ponad 1000 artykułów naukowych i książek. Największa
Barton poślubił Jeanne Kate Wilkins w 1944 roku i para miała syna. Małżeństwo zakończyło się rozwodem. Druga żona Bartona był Christiane Cognet, profesorem w Liceum Français de Londres, który zmarł w 1994 roku Barton został przeżyła jego trzeciej żony, Judith Cobb Barton. Największa
