Waltera Walter Norman Haworth
Haworth, Walter Norman (1883/50), brytyjski chemik, wspólne Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii w 1937 za swoje badania na temat węglowodanów i witaminy C.
Haworth urodził się 19 marca 1883 roku, w Chorley, w Anglii. Uczęszczał do szkoły przez 14 lat, a następnie poszedł do pracy w fabryce linoleum ojca. W nauce, jak linoleum powstał, Haworth zdobył swoje pierwsze ekspozycję na chemii, pole, które będzie jego całe życie procentowych. Największa
Rodzice Haworth chcieli go do pozostania w rodzinnym biznesie, i nie chcieli płacić za dalszej edukacji dla niego. Haworth studiował u prywatnego nauczyciela, tak aby mógł zdać egzamin wstępny na Manchester University, gdzie uzyskał tytuł licencjata w dziedzinie chemii w 1906 roku po ukończeniu studiów, Haworth pozostał na uczelni, aby pracować jako asystent Williama Perkin, szef chemii departament. Dwaj mężczyźni studiował terpeny, żółtawy, oleisty związki organiczne. Największa
W 1909 roku otrzymał stypendium w Haworth na Uniwersytecie w Getyndze w Niemczech. Jego nauczycielem był Otto Wallach, ekspert od terpenów i laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii w 1910 za pracę w dziedzinie związków alicyklicznych. Haworth otrzymał doktorat na uniwersytecie w 1910 roku wrócił do Uniwersytetu w Manchesterze i otrzymał doktorat w 1911 roku drugą
Od 1911 roku do 1912 roku pracował jako starszy Haworth demonstratora w Imperial College of Science and Technology w Londynie. W 1912 roku został wykładowcą na Uniwersytecie St Andrews w Szkocji. Tam spotkał naukowców angielskich Thomas Purdie i James Colquhoun Irvine, którzy pracują w nowej dziedzinie chemii węglowodanów. Węglowodany są jednym z trzech głównych klas substancji odżywczych, które dostarczają energię dla organizmu. Pozostałe dwie klasy są tłuszcze i białka. Haworth porzucił pracę na terpenów zadecydować o przyłączeniu się nowe pole i badają strukturę molekularną węglowodanów. Największa
I wojna światowa (1914-1918) zmuszony Haworth i wielu innych naukowców, aby umieścić swoje badania wstrzymane. W czasie wojny, Haworth, w laboratoriach St. Andrews nadzorował produkcję brytyjskiego rządu leków i chemikaliów, które miały wartość wojskową. Największa
Po wojnie powrócił do swoich Haworth badania węglowodanów i nauczania. Od 1920 do 1925 roku był profesorem chemii organicznej na Uniwersytecie w Durham, a od 1925 do 1948 roku, był Mason profesor chemii na Uniwersytecie w Birmingham. W cał
[1] 