Porter, George (1920-2002), brytyjski chemik fizyczny, który podzielił Nagrody Nobla w dziedzinie chemii w 1967 roku Manfred Eigen z Niemiec i Ronald Norrish Zjednoczonego Królestwa. Porter, Eigen i Norrish osiągnąć nagrodę za rozwój technik pomiaru szybkich reakcji chemicznych. Największa
Porter urodził się 6 grudnia 1920, w Stainforth, teraz w West Yorkshire, w Anglii, John Smith Porter i Alice Ann roebuck Porter. Studiował chemię na Uniwersytecie w Leeds, a następnie pod Norrish na Uniwersytecie Cambridge w Anglii. Porter głównie badane reakcji fotochemicznych (reakcje chemiczne z udziałem światła). Jego wcześniejsze badania próbowano badać wolnych rodników (nietrwałymi cząsteczkami, przy czym co najmniej jeden niesparowany elektron), które zostały wyprodukowane w gazowej reakcji fotochemicznych. Studiował również równowagi atomów chloru i cząsteczek. Największa
Pod koniec 1940 roku, Porter i Norrish opracowali technikę znaną jako Flash fotolizy pomiaru szybkich reakcji chemicznych. W błysku fotolizy, krótki wybuch intensywnego światła powoduje zmianę chemiczną. Powstałe niestabilne związki chemiczne mogą być badane przez ich widm absorpcji. Są to pasma koloru złamane przez ciemne linie, których częstotliwości wskazują na obecność niektórych substancji chemicznych. Norrish i Porter udało się zatrzymać reakcje chemiczne z przerwami prawie jednej nanosekundy (miliardowa część sekundy). Technika później został poprawiony tak, że czas stała się kwestia femtosekund (quadrillionths w sekundach). Największa
W czasie II wojny światowej (1939-1945), studiował fizykę radia i elektroniki w college'u i został oficerem radaru Brytyjczycy granatowy. W 1955 roku został profesorem chemii fizycznej na Uniwersytecie w Sheffield. W roku 1966, Porter objął stanowisko profesora Chemstry Fullerian i dyrektor prestiżowego Royal Institution, Towarzystwo Naukowe w Anglii. Największa
Porter stał się znany jako rzecznik nauki w Wielkiej Brytanii i pracował jako doradca kilku produkcjach filmowych i telewizyjnych. Porter był prezesem Towarzystwa Królewskiego, od 1985 do 1990 roku otrzymał tytuł szlachecki w 1972 roku i przyjęty do Orderu Zasługi w 1989 roku