Pauling, Linus Carl (1901/94), amerykański chemik, który zdobył dwie nagrody Nobla, 1954 Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii i Pokojową Nagrodę Nobla w 1962 roku. Pauling zdobył nagrodę chemii za badania nad natury wiązań chemicznych. Pokazał, że znajomość sposób atomy są związane pomaga wyjaśnić strukturę złożonych cząsteczek. Pauling otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla za swoje wysiłki w celu zakazu broni jądrowej, w szczególności jego kampanii przeciwko testy atomowe. Największa
Pauling urodził się 28 lutego 1901 roku w Portland w stanie Oregon. Był jedynym synem Hermana Henry William Pauling, samouk farmaceuty, i Lucy Isabelle (: Darling) Pauling. Rodzina, w tym dwóch młodszych sióstr Linus jest, przeniósł się do Condon, Oregon, gdzie ojciec Pauling otworzył aptekę. Jednak zmarł w 1910 roku, pozostawiając matkę Pauling do wspierania ich poprzez prowadzenie pensjonat w Portland. Jako chłopiec, Pauling zainteresował się nauką, w szczególności w celu psychologicznego bodźca.
Pawłowa i jego współpracowników, że jeśli żywność jest umieszczana w jamie ustnej psa, ślina jest produkowany przez odruchowego działania, reakcji że nie jest planowane lub postanowił wcześniej. Na przykład, jeśli przypadkowo dotknąć gorącego pieca, można wyrwać przed masz czasu na przemyślenie tego, co robisz. Gorący piec nazywany jest bodźcem i szarpanie się to odpowiedź. Naukowcy nazywają te rodzaje odruchów bezwarunkowych odruchów. Odruchy bezwarunkowe występuje bez konkretnej nauki i doświadczenia. Są one uważane za akty mimowolne, ponieważ odpowiedź zawsze występuje, gdy bodziec jest prezentowany. Największa
Pawłow zauważył, że jeśli pies tylko widzi kawałek jedzenia, ślinienie odbywa się automatycznie. To się nazywa odruch warunkowy, rodzaj odruchowo, który działa przez stowarzyszenie. Pawłow wykazały, że przepływ śliny, chociaż pierwotnie automatyczna reakcja na zapach żywności, bezwarunkową reflex-może stać się odruch warunkowy. Eksperymentował dzwoniąc dzwonkiem każdym razem, gdy przyniósł jedzenie psa. W końcu pies usta wodą, gdy zaczęły Pawłow prostu zadzwonił-bez jedzenia jest obecny. Pies związane bicie dzwonu z żywnością, tak jak zapach związany z jedzeniem. Największa
Połączenie między psychologii i fizjologii zafascynowany Pavlov i stał się głównym przedmiotem jego badań po roku 1902. Próbował zastosowania koncepcji odruchów warunkowych dla ludzi. Wierzył, że język jest wynikiem złożonych reakcji uwarunkowany
[1] 