Molina i Rowland opracował teorię niszczenia ozonu CFC, że państwa że gdy są narażone na masowe CFC promieniowaniem ultrafioletowym, na przykład, że przed słońcem, ale rozkładają się na chloru, fluoru i węgla. Atomy chloru działać jako katalizatory, promowanie podziału cząsteczki ozonu do cząsteczek tlenu bez użyte w procesie. Każdy atom chloru zdolne do niszczenia aż 100000 cząsteczki ozonu. Zdali sobie sprawę, że przy produkcji freonów do celów komercyjnych i przemysłowych, gdzie kwota, którą ostatecznie uwolnione do atmosfery i uzyskany wpływ na warstwę ozonową może stanowić zagrożenie dla życia. Największa
Kilka lat po Molina opublikowana wyniki badań w 1974 roku, stał się CFC temat powszechnego zainteresowania i został zaproszony do złożenia zeznań przed Kongresem. Producenci rozpoczął poszukiwania alternatywnych materiałów miotających dla swoich produktów. Największa
W połowie 1980 roku, "dziura ozonowa" -the sezonowe obniżenie poziomu ozonu nad Antarktydą, została odkryta. Aby wyjaśnić nieoczekiwanie szybki rozpad ozonu, Molina i jego koledzy z Jet Propulsion Laboratory (JPL) w Pasadenie w Kalifornii, wykazał proces w eksperymencie, w którym symulowane warunki górnej atmosferze polarnej w laboratorium. Zabrali też pod uwagę nowo zidentyfikowane zanieczyszczenie, nadtlenek chloru. Największa
On kontynuował swoje badania w ciągu najbliższych kilku lat i opublikowane dodatkowe dane na temat destrukcyjnych skutków CFC na warstwę ozonową. Wstąpił personel w JPL w roku 1982. W 1989 roku został profesorem chemii atmosfery i profesor chemii na Massachusetts Institute of Technology (MIT). W 1993 roku odbyło się krzesło na MIT ustanowionego przez Fundację Martin wspieranie działań badawczych i edukacyjnych związanych z badaniami środowiska. W 1994 roku został wybrany do Komitetu Doradców na Hutniczej prezydenta. Największa
Przede wszystkim ze względu na Rowland Molina i pracy, w większości krajów wycofane użycia CFC przez pod koniec 1990 roku. Pozostają jednak sceptyków, czy zubożenia warstwy ozonowej jest spowodowane przez chemiczne uwalniane przez ludzi lub jest zjawiskiem naturalnym. Największa
[1] [2]