Rudolph Arthur Marcus Największa
Marcus Rudolph Arthur (1923-), kanadyjski urodzony amerykański chemik teoretyczne, studiował w jaki sposób elektrony (ujemnie naładowane cząstki, które tworzą zewnętrzne warstwy atomów ) są przekazywane od jednego atomu, a drugi w reakcjach chemicznych. Marcus zdobył Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii w 1992 roku do tej pracy. Największa
Marek urodził się 21 lipca 1923 roku w Montrealu, w Kanadzie. Studiował na Uniwersytecie McGill, zdobywając doktorat dyplom w 1946 roku, a następnie doktora habilitowanego zrobił eksperymentów w procesach fotochemicznych w National Research Council of Canada w Ottawie. Dotyczy fotochemia reakcje z udziałem światła, takie jak w filmie fotograficznym lub fotosyntezy (rośliny powoduje, że żywność przed światłem). Największa
W 1949 roku, Marek rozpoczął pracę na Uniwersytecie Północnej Karoliny (UNC) w Chapel Hill. Następnie rozpoczął pracę w chemii teoretycznej. Przeniósł się do Instytutu Politechnicznego w Brooklynie w Nowym Jorku w 1951 roku
W połowie 1950 roku, student w jednej z klas Marcusa zwracają jego uwagę problem elektrolitów. To stymuluje Marcus studiować elektrolity, materiały, które rozkładają się w ciekłym roztworze, tworząc jony (naładowane elektrycznie atomy i cząsteczki) Największa
To, że rozpoczął pracę wygrał Marcus Nagrodę Nobla. Wyjaśniających procesy transferu elektronów między atomami w procesach chemicznych. Opowiedział szybkości postępu reakcji na zmiany w strukturze cząsteczek biorących udział. Marcus przeprowadzone eksperymenty, aby dodać do skromnych dostępnych danych, ale od 1960 roku stopniowo przestała eksperymentować i koncentruje się raczej na teorii. Największa
W 1964 roku Marcus dołączył wydział na Uniwersytecie Illinois w Urbana-Champaign. Jego zainteresowania w transferu elektronów kontynuowane, i zbadać wiele dziedzin chemii. W 1978 roku Marcus został profesorem chemii na California Institute of Technology. Największa
Marcus został naturalizowany obywatel USA w 1958 roku