Naukowcy zaczęli pierwsze poważne badania pioruna w 1700. Amerykański naukowiec i polityk Benjamin Franklin przeprowadził jedne z pierwszych ważnych eksperymentów z piorunem w połowie lat 1700-tych. Był jednym z pierwszych, w celu wykazania, że piorun jest zjawiskiem elektrycznym, co uczynił, przeprowadzając eksperyment, który zaangażowany puszcza latawca podczas burzy. Od czasów Franklina, naukowcy zebrali wiele informacji na temat pioruna. Największa
Jedna rzecz się nauczyli, że Franklin może łatwo zostały zabite. Błyskawica jest jedną z najpotężniejszych zjawisk pogodowych na Ziemi. Błyskawica jest gigantyczna iskra elektryczna na niebie. Zrzut piorun, który uderzył w ziemię mogą być długie na kilka kilometrów i może dostarczyć wystarczającą ilość energii elektrycznej na światło żarówki 100-watowy na okres do trzech lat. Każdego roku, piorun, który uderzył w ziemię na całym świecie niesie tyle samo energii elektrycznej, jak jest produkowany corocznie przez całą moc amerykańskiego przemysłu wytwarzającego. Największa Umieszczenie wsadzie do chmury burzowe
Burze oddzielny ładunek elektryczny w sposób Podobny do elektrycznego akumulatora. Bateria wykorzystuje reakcje chemiczne oddzielić jedne z ujemnie naładowanych części atomu elektrony, z dodatnio naładowanego pozostałej części atomu. Ujemne i dodatnie cząstki migrują do przeciwległych końców baterii. W ten sposób akumulator jest różnica potencjałów (różnica potencjałów elektrycznych między dwoma punktami, mierzony w woltach) pomiędzy jej końcami, a mówi się, że naładowane. Różnica potencjałów jest utrzymywana aż zostanie utworzona ścieżka przewodząca między zaciski, jak, na przykład, gdy kawałek drutu miedzianego jest dołączony do końców. Następnie elektrony mogą płynąć, tworząc prąd elektryczny. Największa
W chmurze burzowej, dodatnie i ujemne ładunki są oddzielone, jak w baterii, poza tym, że jest to proces fizyczny, a nie chemicznym. Nie wszyscy naukowcy zgadzają się o szczegóły, jak pojawia się ten proces, ale oni raczej się zgadza, że to dotyczy kolizji pomiędzy cząstkami lodu i graupel (małych, miękkich, wilgotnych cząstek podobnych grad) wewnątrz chmury. Największa
Według z najszerzej akceptowaną teorią, graupel nie mieści się w zakresie małych cząsteczek lodu i zderzają się z nimi często. Małe cząstki lodu czasem idą w górę prądy, prądy powietrza porusza się ku górze chmury. Podczas tych zderze
