W naszym niezbyt odległej przeszłości, ludzie byli w większości skupia się na przetrwaniu. Martwić się o takie rzeczy, czy chcesz mieć coś do jedzenia, kiedy jesteś głodny lub bezpieczne spać, kiedy byłeś zmęczony były ważniejsze niż rozważała pomysł szczęścia. I choć wciąż są ludzie na całym świecie, którzy walczą o spełnienie ich podstawowych potrzeb, większość z nas ma na luksus trochę wolnego czasu. Często spędzają przynajmniej jego część zastanawiając się, czy jesteśmy szczęśliwi, a jeśli nie, to co musimy uczynić nas szczęśliwymi. Największa
Niektórzy ludzie myślą, że oni być naprawdę zadowolony z siebie, jeśli miał idealne ciało, dużej mocy praca, dużo pieniędzy i sławy. Jednakże, istnieje wiele znanych, zamożnych, atrakcyjnych ludzi, którzy nie są zadowoleni. Przeciwieństwem jest prawdziwe. Dr Robert Biswas-Diener, który pracuje w dziedzinie psychologii pozytywnej, ankietowanych grupę wojowników Masajów w Kenii o swoim szczęściu. Masajowie nie mają zazwyczaj rzeczy, że ludzie w krajach rozwiniętych uznają za generatory szczęście, takie jak bogactwo materialne. Ale nadal zdecydowanie myśleć o sobie jako szczęśliwy. To nie znaczy, że ludzie zamożni nie może być szczęśliwy - to tylko oznacza, że bycie bogatym nie jest automatycznie przyznają szczęścia. To samo dotyczy każdego innego atrybutu. Największa
Więc jeśli szczęście nie pochodzi od tego, co robisz i co masz, skąd ona pochodzi? Według dr Robert Holden, założyciel The Happiness Project " tych, którzy szukają szczęścia często nie uświadamiają sobie, że już go " [źródło: CNN]. Jest zadowolony z siebie nie tyle o jego realizacji, ale znalezienie rzeczy, które możesz zrobić, aby pomóc rozpoznać swoje szczęście. W tym artykule, będziemy badać niektóre z tych sposobów, począwszy od akceptacji siebie. Największa Akceptacja siebie Największa
Koncepcja samoakceptacji jest dość podstawowe na powierzchni. Oznacza to uznanie, że jesteś bardzo skomplikowaną osoba, która jest OK, tak jak ty. To wymaga, aby objąć wszystko o sobie - w tym tych rzeczy, które postrzegamy jako słabości i wad. Różni się to od własnej wartości, która jest miarą tego, jak godne widzimy siebie. W rzeczywistości, psychoterapeuta Albert Ellis stwierdził, że osoby z bardzo wysoką samooceną zazwyczaj opierają swoją samoakceptacji na warunkach, takich jak, jak dobrze mierzyć w stosunku do innych osób [Źródło: Journa
[1] 