Julius Lothar Meyer

roku opracował swój pierwszy okresowego. Wciąż nad nim pracować, i 1868, którą opracowała okresowego, który jest podobny do stosowanego dzisiaj. On jeszcze nie opublikował swoją pracę, podczas gdy w 1869 roku rosyjski uczony Dmitrij Iwanowicz Mendelejew, który także uczestniczył w Karlsruhe Kongres, opublikował artykuł opisujący jego wersję okresowego pierwiastków. W 1870 roku Meyer opublikował "Die Natur Elementy als der Chemischen Funkcja Ihrer Atomgewichte." W artykule przedstawiono zmienioną formę okresowego on opracowany. Warto zwrócić uwagę na jego wyświetlaczu graficznym z okresowości objętości atomowej wykreślono masie atomowej. Stół Meyera był bardzo podobny do Mendelejewa, ale zawierała kilka ulepszeń. Mendelejew, jak Meyer, także zmieniony jego stole kilka razy i opublikowane artykuły opisujące zmiany w roku 1870 i 1871. Mimo, że praca wykonana przez Meyera i Mendelejewa ściśle odzwierciedla, Meyera skupiono się bardziej na okresowości właściwości fizycznych elementów, natomiast Mendelejewa był bardziej zainteresowany skutkami chemicznych prawa okresowych. Największa

Jak Mendelejew miał Meyer w lewo jakieś puste przestrzenie na jego okresowego. Meyer, jednak nie był tak mocny, jak jego odpowiednik w jego przekonaniu, co do przewidywania elementów nieodkrytych. Meyer stwierdzono, że niektóre elementy miały masę atomową, które były dotychczas nieznane, i zakłada się, że mogą one, co najmniej częściowo wypełnić część półwyrobów na stole. Inne wykroje byłoby może być wypełniona przez elementy zostały jeszcze odkryte. Ponadto, za pośrednictwem przyszłych odkryć, niektóre elementy mogą być przenoszone ze swojego miejsca i zostać zastąpione przez bardziej odpowiednie z nich. Największa

Meyer również zaprojektowane lub poprawić wiele elementów aparatury laboratoryjnej, które zostały wykorzystane przez innych chemików. W roku 1882, Meyer otrzymał Davy Medalem Towarzystwa Królewskiego z Mendelejewa. Stał się obcych członkiem honorowym Towarzystwa Chemicznego (Londyn) w 1883 roku oraz członkiem korespondentem pruskiego i Petersburgu Akademii Nauk w 1888 i 1891 roku, odpowiednio. W 1892 roku otrzymał tytuł szlachecki, w drodze rozporządzenia korony Wirtembergii. Największa