Odkrycie wiedza
/ Knowledge Discovery >> Odkrycie wiedza >> nauka >> słownik >> znani naukowcy >> chemicy >>

John Charles John Pedersen

Charles
Charles John Pedersen Pedersen

Pedersen, Charles John (1904/89), amerykański chemik, który podzielił Nagrody Nobla w dziedzinie chemii w 1987 Donald James Cram Stanów Zjednoczonych i Jean-Marie Lehn Francji. Pedersen otrzymał nagrodę opracowanie grupy związków organicznych, zwanych makrocykliczne polietery lub eterów koronowych. Cram i Lehn rozszerzona na badania Pedersen do produkcji sztucznych cząsteczek. Największa

Pedersen urodził się 3 października 1904 roku, w Pusan ​​w Korei, syna Brede Pedersen, norweskiego inżyniera mechanika i Takino (Yasui) Pedersen , kobieta z japońskiej rodziny kupieckiej. Pedersen uczęszczał do szkoły przygotowawczej w Japonii, a następnie udał się do University of Dayton w stanie Ohio, gdzie uzyskał tytuł licencjata w dziedzinie inżynierii chemicznej, w 1926 roku uzyskał tytuł magistra chemii organicznej z Massachusetts Institute of Technology (MIT) w 1927 roku

W tym samym roku dołączył do EI du Pont de Nemours & Spółka z Wilmington, Delaware, jako chemik badawczego. Pozostał w DuPont dla swojej 42-letniej kariery, pisząc 25 prac technicznych i uzyskanie 65 patentów, głównie w petrochemii. Największa

wczesne prace Pedersen doprowadziło do poprawy w procesie dokonywania tetraetyloołowiu, dodatek do benzyny. Później pracował przeciwutleniaczy syntetycznych. Działają one związki blokować efekty utleniania, reakcję chemiczną, w której substancja traci elektrony, często jednocześnie łącząc się z tlenem. Największa

Pedersen odkrył eterów koronowych w 1960 roku, raportowanie jego odkrycia w 1967 roku, na krótko przed przejściem na emeryturę. Cząsteczki eterów koronowych zazwyczaj składa się z węgla, wodoru i tlenu ułożonych w "crown" kształt lub pierścień. Zmieniając strukturę korony Pedersen mógł trap różnych jonów metali (elektrycznie naładowane atomy lub grupy atomów) w środku korony. Największa

Cram i Lehn rozszerzony na badaniach Pedersen do wytwarzania sztucznych cząsteczek może "rozpoznać" jeden drugiego i "wybrać" inne cząsteczki, które łączą się z one. Cząsteczki te mogą wykonywać te same funkcje co cząsteczek żywych, takich jak enzymy (cząsteczek, które przyspieszają reakcje chemiczne). Największa