Jednym z potencjalnych metoda prognozowania na trzęsienia ziemi opiera się na różnicy sejsmicznej hipoteza. Hipoteza ta stwierdza, że region na usterki najbardziej narażone na duże trzęsienie ziemi w najbliższej przyszłości jest linia, która miała duże trzęsienia ziemi w przeszłości, ale nie w ostatnim czasie. Na przykład w 1999 Izmit trzęsienie ziemi na Uskok północnoanatolijski nie jest niespodzianką, ponieważ wystąpił w przerwie sejsmicznej, gdzie nie ma większych trzęsień ziemi miało miejsce od 1967 roku Wiele sejsmologów jednak wątpić w słuszność takich prognoz, więc pozostała luka systemu sejsmicznych kontrowersje w 2000 roku
Większość badań na temat prognozowania trzęsień ziemi w 2000 roku została ograniczona do określenia obszarów ponadprzeciętnym ryzykiem trzęsienia ziemi. Mogą to być obszary w pobliżu znanych błędów lub po prostu regionach, gdzie wiele trzęsienia ziemi miały miejsce w przeszłości. Dla obszarów, dla których nie jest mało lub nie ma zapis ostatnich trzęsień ziemi, sejsmolodzy może zbadać zapisie geologicznym. Na przykład, starannie randki oznaki ruchu naziemnego, jak zaburzonych warstw w odsłoniętej skały, sejsmolog może stworzyć harmonogram poważnych trzęsień ziemi w obszarze obejmującym wiele tysięcy lat. Analiza geologiczna może również pomóc w tworzeniu prognozy na temat prawdopodobnych skutków przyszłego trzęsienia ziemi. Taka analiza może wykazać, czy dany obszar jest podatne na osunięcia się ziemi lub skraplania, na przykład, czy to może być zachwiana przez silnych fal sejsmicznych. Największa nowych technologii i nadziei na przyszłość
Nowe technologie są również wykorzystywane w prognozowaniu trzęsień ziemi. Na przykład, sejsmolodzy skorzystało z Global Positioning System (GPS), sieć satelitów okrążających Ziemię, w celu zwiększenia ich monitorowanie aktywności sejsmicznej. Satelitów przesyłają się ciągłym strumieniem danych, który umożliwia osobie z odbiornikie
