Badanie terminach grawitacyjnych od pierwszych dni nauki. W 300 w pne grecki filozof Arystoteles nauczał, że ciężkie przedmioty spadają szybciej niż te światła. Twierdzenie to zostało zaakceptowane, dopóki wcześnie 1600 roku, kiedy to włoski astronom i fizyk Galileo Galilei wykazały, że grawitacja przyspiesza wszystkie obiekty wchodzące w równym stopniu, niezależnie od ich masy (ilość materii). Galileo spadły kule o różnych masach i stwierdził, że wszyscy dotarli do ziemi niemal w tym samym czasie. Największa
Na podstawie prac Galileusza, angielski fizyk i matematyk Izaak Newton dokonał wnikliwej analizy ciężkości i opublikował jego powszechne prawo ciążenia w 1687 r Prawo to stwierdza, że każdy obiekt we wszechświecie przyciąga każdy inny obiekt z siłą, która jest uzależniona od masy obiektów "i odległości między nimi. Newton nie próbował wyjaśnić, jak grawitacja została wygenerowana, będzie tylko tak daleko, aby powiedzieć, że była to tajemnicza siła przenoszona razu całej pustej przestrzeni. Największa
Teoria Newtona pozostał fundament fizyki aż do roku 1915, kiedy Albert Einstein proponowanego nowa teoria grawitacji. W teorii Einsteina, zwana teorią względności, przestrzeń sama w sobie odgrywa aktywną rolę w grawitacji. Einstein połączeniu koncepcji trójwymiarowej przestrzeni i czasu do podmiotu nazwał "czasoprzestrzeń". Nie myślę o przestrzeni jako nicość, ale opisał go jako rzeczywisty "tkaniny", który miał właściwości geometryczne i może zniekształcony przez obiekty znajdujące się w nim. Einsteina teorię, że przyciągania grawitacyjnego jest wynikiem ogromnej obiektu, takiego jak słońce, zakłócania miejsca wokół niego. Zniekształcenie przestrzeni utworzonej przez masy Słońca powoduje, że Ziemia i inne planety pozostaje na orbicie wokół Słońca. Jako pomoc w wizualizacji koncepcji Einsteina, wyobraź sobie, umieszczając kulę na trampolinie. Ciężar kulę by utworzyć wgłębienie w powierzchni trampoliny, w którym małe przedmioty, takie jak kulki, by toczyć. (Planety mają możliwości "rolling" na słońce przez ich ruchów orbitalnych, które stanowią przeciwwagę dla
