Po misja sondy zostało zakończone, główna część statku kosmicznego wystrzelił na orbitę Jowisza, aby rozpocząć badania planety i ich księżyce. Informacje z Galileo wciąż są zbierane w połowie 1997 roku i będzie przedmiotem badania przez wiele lat. Ale statek kosmiczny miał już kilka znaczących odkryć na temat księżyców Jowisza. Bliskie podejście do Ganymede ujawnił dowody, że, w przeciwieństwie do innych księżyców napotkanych przez sondy, posiada pole magnetyczne. I ankieta na Io, starannego pomiaru, jak grawitacja Księżyca odchylane ścieżkę statku kosmicznego, w pozwoliło naukowcom wydedukować, że wulkaniczna Księżyc ma wyraźną, metaliczny wewnętrzny rdzeń. Największa
Galileo wykazało również, że złamanie powłoka lodu obwiedni Europa dzieli się na bardzo złożoną sieć pęknięć. Pęknięcia krzyżują się ze sobą w wielu punktów widzenia, z wielu pęknięć zatarte przez świeżych przepływów lodu. Najnowsze pęknięcia mogą być miejsca, gdzie woda w stanie ciekłym leży zaledwie kilka kilometrów pod powierzchnią. W kwietniu 1997 roku, panel naukowy stwierdził, że dowody zebrane przez sondy Galileusz potwierdził tę teorię. W rzeczywistości, obserwacje wskazują, że nie ma chyba więcej wody pod powierzchnią Europa niż we wszystkich oceanach na Ziemi razem wzięte. Ten podpowierzchniowych oceanu może nawet wspierać formy życia, które opierają się na ciepło z wnętrza księżyca lub niewielkich ilości światła słonecznego przenikającego pęknięcia w nawierzchni. Największa Saturn, Uran i Neptun
Voyagers 1 i 2 osiągnął Saturn w 1980 i 1981, odpowiednio. Drugi co do wielkości planeta Układu Słonecznego, Saturn ma tylko jedną trzecią masy Jowisza, choć jest nadal więcej niż 90 razy bardziej masywnym Ziemi. Satu
