odkrycie prawdziwej natury atomu rozpoczęła się w 1897 roku, kiedy brytyjski fizyk Joseph John Thompson odkrył, że atomy zawierają lekkie, ujemnie naładowane cząstki. Thompson teorię, że te cząstki-elektrony, zostały osadzone w dodatnio naładowanej kuli zawierającej większość masy atomu w (ilość materii). Największa
W 1911 roku, dzieło innego brytyjskiego fizyka Ernesta Rutherforda, doprowadziły do lepszego Widok z atomu. Rutherford zwolniony cząstki alfa (atomy helu pozbawione elektronów) przy cienkich arkuszy folii złota i okazało się, że większość cząstek przeszła przez folię, a niektóre były odchylone. Z tym odkryciem, Rutherford stwierdzono, że masowe dodatnią atomu zatęża się w bardzo małym centralnego jądra. Elektrony, powiedział, koło jądra na ogromną prędkością, pozostawiając dużo pustej przestrzeni wokół jądra. Największa
Fizycy nadal rozwijać swój pogląd atomu. W 1913 roku, duński teoretyk Niels Bohr teorię, że elektrony atomu są ograniczone do niektórych muszli lub orbitach wokół jądra, idei, która została później potwierdzona i wyrafinowane. W następnym roku, Rutherford zaproponował, że proton, masywny, dodatnio naładowane cząstki, które zostały odkryte w 1902 roku, musi być częścią jądra. A w 1932 roku, inny brytyjski naukowiec, James Chadwick, okazało się, że jądro zawiera także inne cząstki o zamknięciu masowej do tego protonu, ale bez ładunku elektrycznego. Te obojętne cząstki nazwany neutrony. Największa
Przez jakiś czas subatomowych świat wyglądał na tyle prosty, z zaledwie trzech podstawowych części: elektronów, protonów i neutronów-wymagane, aby atom. Ale jak fizycy szybko nauczyli, że tylko zaczęła się zrozumieć, jak materia jest zbudowana. Dalsze eksperymenty z maszyn zwanych akceleratory cząstek, które Slam wiązki cząstek stałych razem lub do jąder, wykazały, że atomy są dość s
