W poszukiwaniu planet wielkości obiektów w Pas Kuipera, że moi koledzy i ja prowadzimy prawdopodobnie odkrył wszystkie duże klasyczne KBO, a być może, wszystkie duże Plutinos. Nowe planety, jednak może istnieć wśród rozrzuconych KBO-tych. Gdy rozproszone KBO są blisko słońca, pojawiają się one jasne i tak są łatwo widoczne dla astronomów na Ziemi. Jednak na zewnętrznych częściach swoich długich, eliptycznych orbitach, KBO są słabe i trudno dostrzec. Nowo znalezione rozproszone KBO 2003 UB313, jest obecnie tak daleko od Słońca i Ziemi-i tym samym tak słabych jak zawsze dostaje. Do 2010 roku, nasza ankieta całego pasa Kuipera może być zakończona będzie. W tym czasie, jeśli istnieją jakieś inne nowe planety, ja i moi koledzy będą musieli przyjąć, że są one w obłoku Oorta, najbardziej odległym regionie układu słonecznego, a nie w pasie Kuipera. Największa najbardziej zewnętrznej krawędzi Solar System Największa
Chociaż wiele astronomów teorię o istnieniu ogromnej sferze komet na obrzeżach Układu Słonecznego, holenderski astronom Jan Oort rozwinął teorię, że stał się najbardziej rozpowszechnionym. W 1950 roku zaproponował, by Oorta długo komety-te, które ma co najmniej 200 lat krążą wokół słońca pierwotnie był częścią wewnętrznej części Układu Słonecznego. W pewnym momencie, Jowisz i pozostałe planety rzuciła je do ich aktualnego miejsca. Oorta sobie sprawę jednak, że nawet jeśli Jowisz był na tyle masywne, aby rzucać obiektów na skraju Układu Słonecznego, inna siła musi przestali komety z kontynuującymi w przestrzeń międzygwiezdną. Ta siła, astronomowie uważają teraz, pochodzi z pobliskich gwiazd, które wywierają tylko prawo grawitacji ciągnie się na uciekających komety, aby zmusić ich do pozostania w Układzie Słonecznym. Największa
Wszystkie komet w Obłoku Oorta są zbyt odległe i słabo zostać wykryta z istniejącymi teleskopu. Dlatego znajomość Obłoku Oorta obiektów przychodzi do nas pośrednio. Od czasu do czasu, przyciąganie grawitacyjne gwiazdy przechodzące wyśle przedmiot Obłoku Oorta powrotem do wnętrza Układu Słonecznego, gdzie może to być postrzegane jako komety na bardzo eliptycznej orbicie. Największa
Na początku 2004 roku, Trujillo, Rabinowitz, a ja odkrył jeden taki obiekt w trakcie naszej poszukiwaniu pasa Kuipera. Obiekt-teraz nazwie Sedna, po bogini Eskimosów morza-następująco odległą orbitę eliptyczną, że, w przeciwieńst
