Hugh Frederick Frederick Maurice Wilkins
Hugh
Wilkins Maurice Hugh Frederick (1916-), brytyjski biofizyk, którzy wnoszą istotny wkład do zrozumienia strukturę kwasu dezoksyrybonukleinowego (DNA). Za pracę w tym obszarze, podzielił Nagrody Nobla w roku 1962 z fizjologii lub medycyny James Dewey Watson biologów w Stanach Zjednoczonych i Francis Crick HC z Wielkiej Brytanii. Największa
Wilkins urodził się w Pongaroa, Nowa Zelandia. Jego rodzina przeniosła się do Wielkiej Brytanii, oraz w wieku 6 lat, udał się na studia w Szkole Króla Edwarda w Birmingham w Anglii. Uczęszczał do St. John College w Cambridge, gdzie studiował fizykę i otrzymał tytuł licencjata w roku 1938. Następnie udał się na Uniwersytet w Birmingham, aby podjąć studia. Przez następne dwa lata badał luminescencji i ruch elektronów w kryształach, które przyczyniły się do poprawy ekranów radarów do użytku w II wojnie światowej (1939-1945). W 1940 roku uzyskał stopień doktora. Największa
W tym czasie Anglia była zaangażowana w wojnę, a Wilkins dołączył do zespołu badawczego śledczego jak oddzielić izotopów uranu do bomby atomowej. Grupa badawcza została wysłana na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, w 1944 roku, do pracy z innymi naukowcami na Manhattan Project, tajnego programu rozwijania bomby atomowej. Największa
W połowie 1940 roku, Wilkins przeczytać Książka, która zmieniła swoją karierę. W książce Czym jest życie? Te fizyczne aspekty żywej komórki, fizyk i pisarz Erwin Schrödinger zasugerował, że fizyka kwantowa może być używany do zrozumienia procesów biologicznych. Już rozczarowany dziedzinie fizyki jądrowej, Wilkins postanowił realizować swoje zainteresowania biologii. Największa
Po powrocie do Anglii w 1945 roku, jego były profesor absolwent szkoły, John T. Randall, oferowane Wilkins pozycję jako wykładowca fizyki w nowo utworzonej jednostce badawczej biofizyki na Uniwersytecie St Andrews w Szkocji. W następnym roku, Randall przeniósł jednostki badawczej do Londynu i stworzył jednostkę Biofizyki w Medical Research Council w Królewskim Kolegium i Wilkins dołączył go tam. Z biegiem lat, Wilkins wzrosła w rankingu w Królewskim Kolegium. Stał zastępca dyrektora jednostki biofizyki w 1955 roku i pracował jako dyrektor od 1970 do 1972 roku był dyrektorem Medical Research Council w jednostce neurobiologii od 1972 do 1974. W tym czasie jednostka stała się jednostką biofizyki komórkowe i służył jako jego dyrektor, aż 1980 roku wycofał s
[1] 