Jeffreys, Harold

Jeffreys, Harold (1891/89), brytyjski geofizyk, był czołowym autorytetem w strukturze ziemi. W swojej książce ziemi: jego pochodzeniu, historii i budowie fizycznej, opublikowanej w 1924 roku pod warunkiem, że teorię nowoczesnej metody odkrywania wnętrza ziemi poprzez sejsmicznych (trzęsienie ziemi) fal od wybuchów w pobliżu powierzchni

Jeffreys urodził się 22 kwietnia 1891 roku, w Fatfield, w hrabstwie Durham w Anglii. Kształcił się w Armstrong College, który stał Newcastle University i Uniwersytetu w Cambridge, z którego uzyskał stopień doktora w 1917 roku Od 1917 roku do 1922 roku pracował w Jeffreys Biura Meteorologicznego. Spędził resztę swojej kariery w Cambridge, służąc jako wykładowca matematyki (1922-1931), czytnik w geofizyki (1931-1946), a Plumian profesor astronomii i filozofii (1946-1958 Doświadczalnej). Największa

Jeffreys miał wiele osiągnięć naukowych. W 1923 roku, użył obliczenia matematyczne, aby pokazać, że temperatury powierzchni planet zewnętrznych Układu Słonecznego są bardzo zimne, nie rozpalone, a naukowcy wcześniej sądzono. W 1926 roku był pierwszym naukowcem, który twierdzi, że w centrum ziemi jest gęsta masa stopionej skały. W 1940 roku, Jeffreys i jego partner badania Keith Bullen opublikowane tabele Jeffreys-Bullen, w którym wyliczone czasy podróży fal sejsmicznych i lokalizacji i odległości od obserwatora epicentrum trzęsienia ziemi w. Największa

Jeffreys małżeństwem Berta swirles, matematyk, w 1940 roku razem napisał książkę Meth Fizyki Matematycznej ODS (1946). Nie mieli dzieci. Jeffreys otrzymał tytuł szlachecki w 1953 roku zmarł 18 marca 1989 roku w Cambridge. Największa