Hulse, Russell Alan (1950-), amerykański fizyk. Zdobył w 1993 roku Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki za odkrycie pierwszego binarnego pulsara, parę załamał gwiazd, każda emituje ogromne ilości energii, krążące wokół siebie. Hulse wspólną nagrodę ze swoim partnerem badawczym, amerykański fizyk Joseph H. Taylor Jr Największa
Hulse urodził się 28 listopada 1950 roku, w Nowym Jorku. W 1970 roku uzyskał tytuł licencjata w dziedzinie fizyki z Cooper Union, kolegium w Nowym Jorku. Otrzymał tytuł magistra w dziedzinie fizyki w 1972 roku, a stopień doktora w dziedzinie fizyki w 1975 roku, zarówno z University of Massachusetts w Amherst. Największa
doktorska praca Hülse, który był nadzorowany przez swojego profesora, Taylor, polegał na użyciu radia teleskop, aby szukać pulsary-gęste, szybko wirujących gwiazd, z których regularne wybuchy promieniowania elektromagnetycznego są odbierane na ziemi, najczęściej w postaci fal radiowych. W 1974 roku, Hulse i Taylor znalazł pulsar, którego wskaźnik pulsacji regularnie spadła i wzrosła. Hulse i Taylor stwierdził, że pulsar został obracające się wokół niewidocznego obiektu towarzyszącego, dwie masywne gwiazdy tworzące układ podwójny. Dalsze badania przez Hulse i Taylor potwierdził, że masywne ciała na orbicie wokół siebie wydzielają energię w postaci fal grawitacyjnych, których istnienie zostało przewidziane w 1915 roku przez niemiecki urodzony fizyk Albert Einstein, jako część jego ogólnej teorii względności , Jednak fale grawitacyjne nie zostały jeszcze wykryte. Największa
Od 1975 do 1977 roku, Hulse pracował w National Radio Astronomy Observatory w Charlottesville w stanie Wirginia. W 1977 roku został fizykiem badań w Laboratorium Fizyki plazmowego na Uniwersytecie Princeton w New Jersey. Tam przeprowadził badania na temat fuzji wodoru. Od 1994 roku, Hulse został szefem laboratorium zaawansowanego modelowania Sciences na Uniwersytecie Princeton i był zaangażowany w modelowaniu komputerowym oraz w pracy na zaawansowanego oprogramowania komputerowego. Największa