Boltzmanna, Ludwig (1844/06), austriacki fizyk, znacząco przyczyniła się do założenia i rozwoju mechaniki statystycznej, badania temperatury, ciśnienia i związane Zjawiska przez matematycznej analizy ruchów cząsteczek, które są przyjętych do przestrzegania prawa mechaniki. Największa
syn austriackiego urzędnika opodatkowania Ludwig Eduard Boltzmanna dorastał w Wels i Linzu. Uzyskał doktorat w 1866 roku na Uniwersytecie w Wiedniu. Jego praca doktorska, napisana pod kierunkiem Józefa Stefana, był na kinetycznej teorii gazów. Zaczął swoją karierę akademicką w następnym roku z nominacji na Physikalisches Institut w Wiedniu, który został następnie przez szereg stanowisk profesorskich w różnych dyscyplin pokrewnych. Wyszedł na profesora fizyki teoretycznej na uniwersytecie w Grazu (1869-1873 pobierał), w południowo-wschodniej Austrii, stanowiska profesora matematyki na Uniwersytecie w Wiedniu (1873-1876), a następnie wrócił na Uniwersytet w Graz (1876/79 ) jako profesor fizyki doświadczalnej. Po odbyciu jako dyrektor Physikalisches Institut (1879-1889), Boltzmanna objął stanowisko profesora fizyki teoretycznej na Uniwersytecie w Monachium. W 1894 roku powrócił do Wiednia jako profesor fizyki teoretycznej na uniwersytecie, zastępując swojego mentora, Josef Stefan. W następnym roku, Ernst Mach (którego dzisiaj nazwa jest używana do pomiaru prędkości dźwięku, jak Mach I) został powołany na katedrę historii i filozofii nauki w Wiedniu. Obaj mężczyźni byli przeciwnicy nie tylko naukowe, z Boltzmanna walka punkt widzenia "Atomistów" i Mach z "energeticists", ale także byli na złych stosunkach osobistych. Niechęć Boltzmanna pracy obok Mach doprowadziły go przenieść się na Uniwersytet w Lipsku w 1900 roku, gdzie został profesorem fizyki teoretycznej. Mimo że ruch uczynił go kolega jego najbardziej energicznym przeciwnikiem naukowej, Wilhelm Ostwald, Boltzmanna i Ostwald miał dobre stosunki osobiste. Niemniej jednak walka z ciężką depresją doprowadziły Boltzmann zrobić próbę samobójczą, podczas gdy w Lipsku. Największa
Boltzmanna przynajmniej częściowo żartem, przypisać jego objazdowy charakter na fakt, że urodził się w godzinach umierających o Mardi Gras piłka. Uznał, że na początku był przedmiotem tego, co dziś nazywa się choroba afektywna dwubiegunowa, charakteryzuje się okresami manii na przemian z okresami depresji, zazwyczaj oddzielonych odstępach czasu normalnego nastroju. Jak wiele z jego depresji
[1] 