Stark, Johannes (1874/57), niemiecki fizyk, który otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki w 1919 za odkrycie efektu Dopplera w promieniach dodatnio naładowanych jonów przechodzących przez otwory w katoda próżni (znany jako promieni kanał) i za odkrycie efektu Starka, wpływ, że pole elektryczne wywiera na emisji światła i innego promieniowania elektromagnetycznego przez atomy. Największa
Po studiach matematyki, chemii fizyka i krystalografii na Uniwersytecie w Monachium, Stark uzyskał doktorat Stopień stamtąd w 1897 roku i przez 1922 zajmował stanowiska dydaktyczne w kilku niemieckich uniwersytetach. W 1905 roku, Stark odkrył efekt Dopplera w promieniach kanał. Jego sukces w produkcji efekt Starka pierwszy przyszedł w 1913 roku, gdy był profesorem na Technische Hochschule w Aachen. Największa
Stark osiągnąć wczesne uznanie za wyjątkowy fizyk teoretyczny, który oprócz jego Nagrody Nobla, zawarte zdobywając Nagrodę Baumgartner z Wiedeńskiej Akademii Nauk, Nagrody Vahlbruch z Gottingen Akademii Nauk, a Matteucci Medalem Akademii Rzymie. Ale jego coraz bardziej skrajne poglądy zaczęły się odizolować go od innych w środowisku naukowym i 1922 roku, został praktycznie odrzuceni przez niemal wszystkich jego kolegów. W tym samym roku opublikował on obecny kryzys w niemieckim Fizyki zjadliwym atakiem na teorii względności i teorii kwantowej w ogóle, a na Alberta Einsteina i Nielsa Bohra w szczególności. Przez 1920 i 1930 Stark stał się coraz głębiej zaangażowani w nazizmu i próbował ustanowić "aryjskiej nauki" w Niemczech, ale zarówno jego cele polityczne i naukowe ostatecznie zostały udaremnione. W 1947 roku, ze względu na jego zaangażowanie z reżimem Hitlera, był sądzony w sądzie denazyfikacji i skazany na cztery lata w obozie pracy. Największa