Davisson, Clinton Joseph (1881/58), amerykański fizyk, wspólne Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki w 1937 roku fizyk George z brytyjskim Paget Thomson. Dwa zostały uznane za ich niezależne odkrycia dyfrakcji elektronów przez kryształy. Największa
Davisson urodził się w Bloomington, w stanie Illinois. Uczęszczał na Uniwersytet w Chicago na stypendium, ale nie mógł sobie pozwolić na pozostawanie poza pierwszym roku. W styczniu 1904 roku, fizyk Robert Millikan, jego pierwszy nauczyciel fizyki w Chicago, zaleca Davisson na stanowisko w Purdue University. W czerwcu 1904, Davisson wrócił do Chicago. Kiedy znowu w lewo z powodu braku funduszy, Millikan polecił go na stanowisko na Uniwersytecie Princeton. Davisson Pracował tam do 1910 roku studiuje w lata, ukończył studia na Uniwersytecie w Chicago w 1908 roku i otrzymał tytuł doktora dyplom w 1911 r Davisson i poślubił Charlotte Sara Richardson 4 sierpnia 1911 Mieli czworo dzieci. Największa
Davisson pracował w Carnegie Institute of Technology w Pittsburghu, aż do roku 1917. W czasie I wojny światowej (1914-1918) wstąpił na wydział inżynierii Western Electric Company w Nowym Jorku. Tam badano odbicia elektronów z powierzchni metalu pod bombardowaniem elektronowym w próżni. W 1925 eksperymencie przypadkowa eksplozja rury próżniowej spowodowane cel niklu stać mocno utlenione. Gdy Davisson usunąć tlenek od celu, odkrył, że kąt odbicia elektronów nie zmieniło. Davisson później dowiedziałem się od hipotezy falowej natury elektronów zaproponowanych przez francuskiego fizyka Louis Victor de Broglie. Za pomocą de teorii Broglie, w Davisson obliczone długości fali ugiętego elektronów. Za pracę, dzielił Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki w 1937 roku z brytyjskim fizykiem George Thomson, który dokonał podobnego odkrycia. Największa
Po Davisson wycofał się z Western Electric w 1946 roku, pracował przez kilka lat jako visiting profesor fizyki na University of Virginia w Charlottesville. Największa