Tyndall, Jan (1820/93), brytyjski fizyk. Tyndall był jednym z najwybitniejszych wykładowców i pisarzy swoich czasów, zwłaszcza zauważyć, za jego wysiłki, aby popularyzować naukę. Jego najważniejszym dziełem oryginalnym jego badania w czasie 1859-71, w jaki sposób gazy i pary pochłaniają i przekazują ciepło. Tyndall dokonał pierwszego szczegółowe badania (1869) w sposób światło jest rozpraszane przez małych cząstek, takich jak pył w atmosferze. Zaproponował, że rozpraszanie, które zaczęto nazywać Efekt-kont Tyndall dla koloru niebieskiego nieba. (Inny brytyjski fizyk, Baron Rayleigha, później wyjaśnił, jak rozproszenie powoduje błękitu nieba.) Największa
Tyndall urodził się w Irlandii. Po krótkiej karierze jako geodeta i inżyniera, był nauczycielem matematyki i geodezji w Anglii. W 1848 roku wstąpił na Uniwersytet w Marburgu w Niemczech, gdzie otrzymał doktorat dyplom w 1850. Po powrocie do Anglii, Tyndall został wybrany do Royal Society w 1852 roku został profesorem fizyki w Royal Institution w Londynie, w 1853 roku i służył jako kuratora, 1867-87. Największa