Menzel, Donald Howard (1901/76), amerykański astrofizyk i autor, który był jednym z największych światowych autorytetów w słońcu i jego korony. Jego praca na spektrum chromosferze słonecznego zrewolucjonizowała astronomii słonecznej. Był jednym z pierwszych, które mają zastosowanie mechaniki kwantowej do spektroskopii astronomicznej (analizowania właściwości fizycznych i chemicznych ciał niebieskich na podstawie właściwości falowych ich atomowa i cząstek elementarnych). Był także jednym z czołowych sceptyków na istnienie UFO. Największa
procentowych Menzel w astronomii zapoczątkowały gdy zobaczył swoją pierwszą zaćmienie Słońca w wieku 17 lat, w dniu 8 czerwca 1918 roku, a wybuch Nova Aquilae wkrótce potem. Uczęszczał na Uniwersytet w Denver, gdzie otrzymał tytuł licencjata dyplom w 1920 roku, a tytuł magistra w 1921 roku W 1924 roku Menzel uzyskał stopień doktora Stopień z Princeton, gdzie studiował astrofizyki, nauki, że stosuje zasady fizyki do wielu dziedzin astronomii. On krótko wykładał na University of Iowa i Ohio State Universit, a następnie dołączył do zespołu w Lick Observatory na Mt. Hamilton w Kalifornii od 1926 do 1932 roku pełnił funkcję asystenta astronoma tam i zbadać chromosferę słonecznej (część atmosfery słonecznej między jego powierzchnią i korony) za pomocą widm zaćmienie Słońca. Studiując fotografie wykonane podczas różnych całkowitych zaćmień, Menzel był w stanie zinterpretować spektrum atmosfery słonecznej. Obliczenia, że wykonane z wartości średniej masie cząsteczkowej niższej słońca chromosferze zatwierdzone wcześniejszą teorię, że wodór był głównym składnikiem atmosfery słonecznej. Największa
Podczas studiów podyplomowych w Princeton, Menzel pracował jako badania asystent na Uniwersytecie Harvarda przez trzy lata. W 1932 roku, Menzel pracę na wydziale Harvard, w końcu staje profesor astronomii i astrofizyki. Był także dyrektorem Harvard College Observatory od 1954 do 1966 roku, a w 1956 roku został mianowany profesorem Paine Praktycznego Astronomii. Badania Menzel w struktury atomowej i widm, atmosferach gwiazd, mgławic i gazowej oraz serii powiązanych prac opublikował uruchomiła nowoczesną badań tych tematów. Największa
Menzel realizowane studia słonecznych oraz, w 1933 roku, we współpracy z JC Boyce odkrył obecność tlenu w koronie słonecznej. W 1941 roku on i Winfield W. Salisbury wykonane wstępne obliczenia, które doprowadziły do pierwszego ko
[1] 