Baeyer Adolf von (1835/17), niemiecki chemik, otrzymał 1905 Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii za pracę na organiczna struktura chemiczna i jego wkład do przemysłu syntetycznej barwnika. Największa
Baeyera co najstarszym z pięciorga dzieci. Jego ojciec, Johann Jacob Baeyera, generałem porucznikiem w armii pruskiej, Brała udział w licznych programach naukowych mających na celu pomiar i badanie kształtu Ziemi, w którym współpracował z rządem i wyreżyserowany przez astronoma Friedricha Wilhelma Bessela. Johann późniejszy szef berlińskiego Instytutu Geodezji. Matka Baeyer jest, Żyd, który przeszedł do chrześcijaństwa ewangelicznego, która z córką sędziego karnego i siostrzenica historyka sztuki. Największa
Jako uczeń w gimnazjum Friedricha Wilhelma i na Uniwersytecie w Berlinie, Baeyer koncentruje się na matematyce i fizyce. Po zakończeniu roku służby wojskowej, w 1856 roku przeniósł się do Uniwersytetu w Heidelbergu studiować chemię pod Roberta Bunsena. Dwa lata później wstąpił do prywatnego laboratorium niemiecki chemik Friedrich August Kekule von Stradonitz, gdzie otrzymał nauki w chemii organicznej. W 1858 roku, Baeyera doktorat na Uniwersytecie w Berlinie na studia arsenu chlorku metylu. On Obserwowani Kekule z Uniwersytetu w Gandawie, gdzie pozostał przez jakiś czas, a następnie wykładał w Instytucie Technicznym i Akademii Wojskowej w Berlinie. W 1872 roku został profesorem chemii na nowo utworzonym Uniwersytecie w Strasburgu, aw 1875 roku został profesorem na Uniwersytecie w Monachium. Tam ustalono na ważnym laboratorium chemicznym, gdzie wielu młodych chemików, którzy osiągnęli sławę nie ich szkolenie. Największa
Na początku lat 1860, rozpoczął badania nad Baeyera kwasu moczowego, co doprowadziło do odkrycia kwasu barbiturowego. Barbiturany stał się główną grupą leków stosowanych w celu promowania spokój i sen. Baeyera zaczął badania nad barwnikami. W 1880 roku opracowano metody syntezy indygo barwnika. W następnym roku, Royal Society of London Przyznane Baeyer Davy medal za pracę z indygo, co było dokładne wyjątkiem stereochemicznego układ podwójnego wiązania, które, co później zmodyfikowanej. W 1883 roku, w związku z tym, że zdeterminowały strukturę indygo. Największa
Baeyera dlatego jest znany z teorii, które pomogły wyjaśnić dlaczego pierścienie węglowe z pięciu lub sześciu atomów są znacznie bardziej powszechne i stabilne niż pierścieniami wę
[1] 