Teraz, gdy mamy pomysł, jak idea powstała, spróbujmy umieścić wszystkie elementy razem, aby zrozumieć ekonomię sączyć-down jako całości. Według Prawo rynków, zwiększenie produkcji jest kluczem do indeksowania z recesji. Ulgi podatkowe poprawę dochodów podatkowych, a zgodnie z krzywą Laffera jest, ale także zwiększenia produkcji. Dając ulgi podatkowe dla bogatych stoi jako polityka ma na celu poprawę ogólnej kondycji gospodarki. Największa
Przeciwnicy tej teorii ekonomii wydają się wierzyć, że politycy, którzy go obsługują są w kieszeniach bogatych biznesmenów. Często podsumować ekonomię strużka-dół, aby coś przypominające definicja Rogers: polityka daje przerwy do bogatych pierwszy i nadzieją korzyści w końcu udają się do klas pracujących. Zwolennicy sączyć-down (lub podaży) ekonomii obiektu do tej oceny, nazywając ją nie tylko uproszczeniem, ale błędna interpretacja, co oni hipotezę, będzie się działo. Największa
Thomas Sowell, gorący zwolennik teorii sączyć-down , twierdzi, że popularna definicja dostaje go do tyłu. Zamiast korzystają bogaci pierwsze, polityka rzeczywiście pierwsze korzyści klasy robotniczej. Może się to wydawać niemożliwe - po wszystkim, to bogaci, którzy uzyskać ulgi podatkowe, a nie biednych. Jednak Sowell utrzymuje, że ponieważ bogaci dokonać inwestycji w celu osiągnięcia zysku, wydają pieniądze przede wszystkim na kosztach przedsięwzięcia. (Innymi słowy, wydawać pieniądze, aby zarabiać pieniądze.) Te bogaci inwestorzy muszą płacić pracownikom, tworząc miejsca pracy, zanim będą mogli spodziewać się żadnych zysków. W związku z tym, że to pracownicy, którzy otrzymują najbardziej natychmiastową ulgę [źródło: Sowell]. Największa
Choć może to być prawdą, że niektórzy bogaci członkowie społeczeństwa poszukują ulgi podatkowe dla celów egoistycznych, a może nawet przekupić polityków w głosowaniu te zasa