European Recovery Program, albo Plan Marshalla (1947/51), projekt odbudowy gospodarczej Europy promowana przez Stany Zjednoczone po świecie War II. Program przypisuje się odbudowy zachodniej Europy rozbił wojną gospodarki, powodując zwiększoną jedności między narodami, i pomaga zapobiegać rozprzestrzenianiu się komunizmu. Największa
Po zakończeniu wojny w 1945 roku, w dużej części Europy został zdewastowany. Gospodarki większości krajów zostały zakłócone, i nie było powszechne niestabilność polityczna. Sekretarz stanu George C. Marshall zaproponował w 1947 roku, że Stany Zjednoczone nie dać wsparcie finansowe na wiele lat, jeśli kraje europejskie uzgodniły wspólnego programu odbudować środki produkcji, wspieranie handlu międzynarodowego i dostosować się do powojennych warunkach. Kraje Europy Zachodniej przyjął ofertę, ale Związek Radziecki i jego satelitów odrzucił. Największa
W lipcu 1947 roku, wspólny plan odbudowy gospodarczej został sporządzony przez 16 krajów, które zgodziły się na zmniejszenie barier w handlu. Kraje były: Austria, Belgia, Dania, Francja, Wielka Brytania, Grecja, Islandia, Irlandia, Włochy, Luksemburg, Holandia, Norwegia, Portugalia, Szwecja, Szwajcaria, i Turcja. Największa
Kongres Stanów Zjednoczonych w 1948 roku stworzył Administracja Współpracy Gospodarczej (ECA) w celu nadzorowania wykonania planu Marshalla. W 16 krajach założyć Organizację Europejskiej Współpracy Gospodarczej (OEEC) na dystrybucję pomocy Stanów Zjednoczonych i do koordynowania programu naprawczego. Niemcy na zachód i Hiszpanii później dołączył do OEEC i Jugosławia dano ograniczoną członkostwa. Największa
Stany Zjednoczone pod warunkiem niektóre $ 13.000.000.000 do Europejskiego Programu Odbudowy. Trybunał wyszedł z istnienia w 1951 roku; OEEC kontynuowane aż został zastąpiony w 1961 roku przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD). Największa