głębokiego Badania morze dostał zastrzyk z wynalezieniem sonaru w 1914 roku opracowany w celu wykrycia góry lodowe w nocy lub we mgle, sonar szybko okazała się być doskonałym głębokość-finder, o wiele szybciej niż w starej linii brzmiącym. Sonar opiera się na zasadzie, że dźwięk przemieszcza się za pomocą wody w szybki i stosunkowo stałą szybkością. A "pinger" zamontowany na podwodnej kadłuba statku wysyła okresowe wybuchy dźwięku. Fale dźwiękowe odbijają się od przeszkody i dostać odbijana z powrotem do statku. Poprzez pomiar, jak długo trzeba czekać na odbite fale, aby wrócić na statek, odległość do przeszkody może być obliczona. Największa
W czasie I wojny światowej (1914-1918), Wielkiej Brytanii, Francji i Stanów Zjednoczonych wyrafinowane Sonar do użycia przeciwko niemieckich okrętów podwodnych. W połowie 1920 roku, większość flot na świecie zostały wyposażone w sonar, oraz 1930 oceanografów używali go do mapowania dna morskiego. Z doświadczenia, naukowcy dowiedzieli się, że prędkość dźwięku za pomocą wody morskiej może mieć wpływ na zmiany w wody, ciśnienia, temperatury i zasolenia (ilość soli), w wyniku błędnych odczytów, więc wypracowane metody, aby skorygować te zakłócenia. To udoskonalenie dozwolone oceanografów dokładne mapy fragmenty dna morskiego. Ale ponieważ dno oceanu jest ogromna, tylko niewielki procent z nich może być przypisane w ten sposób. Największa
W 1930 roku, oceanografowie zaczęła przyjęcie techniki zwanej sejsmiczne profilowanie refleksyjne, pierwotnie opracowany do stosowania w poszukiwania ropy naftowej. Profilowanie sejsmiczne refleksji, duży wybuch dźwięk jest generowany na powierzchni, a fale dźwiękowe, które odbijają się od dna oceanu są zabierani przez szereg pływających odbiorników. Początkowo ładunek wybuchowy został wykorzystany do stworzenia dźwięku wybuch, ale dziś potężny pistolet powietrze jest używane zamiast. Ponieważ fala dźwiękowa produkuje jest tak silny, sejsmiczne profilowanie refleksyjne nie tylko osiągnie większej głębokości niż sonar, ale również penetruje osady dać prawdziwy obraz swoim podłożem. Największa z zastosowaniem próbek rdzenia i Sonar Maps
Inną często stosowaną metodą poszukiwań jest coring, który pozwala naukowcom uzyskać przekroje morze piętrze osadu. Wiertnica jest wykonana przez szybkie zmniejszenie wąski ciężkie otwartą końcówką rurki w dołu. Rura pogrąża się w osadzie i zamyka sekcję nim. Kiedy załoga powie
