Odrodzenie nauki w Europie w dalszym ciągu rozwijać się w połowie 1500 roku z pracy Mikołaja Kopernika, jednego z największych nazwisk w historii astronomii. Kopernik był urzędnikiem administracyjnym w katedrze w Frauenburg w Polsce, a on również realizowane astronomii jako hobby. Miał małe obserwatorium, w którym był w stanie zbadać nocne niebo, ale jego najważniejsze prace z wykorzystaniem zapisów Ptolemeusza o zmieniających pozycje planet i gwiazd do opracowania nowej teorii wszechświata. W teorii Kopernika, Słońce, a nie Ziemia, był w centrum wszechświata. Jego książka, " O obrotach sfer niebieskich " (+1543), Było się wywołać rewolucję. Ale rewolucyjna czy nie, nie ma wątpliwości, że Ziemia rzeczywiście krążą wokół Słońca. Już na początku 1600 roku, astronomowie, jak Tycho Brahe i Johannes Kepler zbudował na pracy Kopernika wyjaśnić ruchy planet. Największa
Jeden z największych uczonych tego okresu, włoski astronom i fizyk Galileo Galilei, studiował niebiosa z nowo wynalazł teleskop, a także przekonali się, że Kopernik miał rację. Galileo, poszerzenie o nowe podejście pionierem Tartaglia, przeprowadzono również wiele żmudnych eksperymentów w fizyce, w której jest określone jako ojciec nauki eksperymentalnej. Największa
systematyczne podejście był pionierem w zdobywaniu wiedzy o świecie przyrody rozwinęły się metody naukowej, fundament współczesnej nauki. Zgodnie z metodą naukową, jeśli chcemy dowiedzieć się czegoś o jak działa świat, musimy odbyć szczegółowe obserwacje zjawiska naturalne lub przeprowadzić eksperymenty laboratoryjne. Raz zgromadziły wystarczającej ilości informacji o pytaniu są badane, powinno być możliwe do podsumowania informacji na zwartej zestawu sprawozdań, lub prawo, z których ogólna teoria zwykle oparte na matematycznych, można wytwarzać. Ostatnim krokiem w cyklu jest użycie tej teorii do prognozy na temat rzeczy, które nigdy nie zostały zmierzone, a następnie prowadzi się dalsze doś
