niobu
niob, Nadaje wysoki połysk, srebrno-biały, metaliczny pierwiastek chemiczny. Aż do roku 1950, kiedy nazwa niob został oficjalnie przyjęty przez Międzynarodową Unię Chemii Czystej i Stosowanej, metal znany był również jako niobu w Stanach Zjednoczonych. To nadal nazywa niobu w branży hutniczej. Największa
niobu jest miękkie, ciągliwe (może być wciągane do drutu) oraz odporność na korozję. Stosowany jest głównie jako składnik stopu w różnych stali. Gdy stopiony z niobu, stale węglowe i stale stopowe stają się mocniejsze i bardziej odporne na uderzenia stali nierdzewnej i łatwiej spawać. Stale niobu nośnych są wykorzystywane do zgromadzenia przylot samolotu-biegów, części do maszyn budowlanych i rurociągów dla zakładów przetwórstwa chemicznego i spożywczego. Największa
niobu została odkryta w 1801 roku przez chemika angielskiego Charles Hatchett. Jest to zazwyczaj występuje w przyrodzie w połączeniu z tantalu i innych pierwiastków w rudach kolumbit, tantalite i pirochlor. Metal ten jest otrzymywany z rud przez procesy chemiczne
Symbol:. Nb. Liczba atomowa: 41 Masa atomowa: 92,9064. Ciężar właściwy: 8.57. Temperatura topnienia: 4,474.4 F. (dwa tysiąc czterysta sześćdziesiąt osiem C). Temperatura wrzenia: osiem tysięcy pięćset sześćdziesiątośmiu F. (cztery tysiące siedemset czterdzieści dwie C.). Niobu ma jeden trwały izotop NB-93. Należy do grupy VB układu okresowego pierwiastków i może mieć wartościowości +2, +3 lub +5. Największa