niemiecki wyzwanie Wielkiej Brytanii rozpoczęła się w 1900 roku, kiedy admirał Alfred von Tirpitz ogłosił program podwojenia liczby kapitał niemiecki (dużych) statków. W późniejszych programów, na emeryturze, przestarzałe okręty i zastąpiony nowoczesnych okrętów bojowych. Największa
Wielka Brytania przeciwdziałać w 1906 roku z Dreadnought, pierwszy all-big-gun pancernika. Miał dziesięć 12-calowy (30 cm) broń w pięciu wieżyczkami. Poprzednia pancerniki powszechnie miał cztery armat i aż sześć różnych kalibrach małych pistoletów. Największa
Rosnąca potęga morska niemieckie zmusiły British Navy skoncentrować swoje siły w wodach wewnętrznych. Po I wojnie światowej rozpoczęła brytyjska flota była w stanie utrzymać niemiecką Hochseeflotte butelkowane się na Morzu Północnym. Bitwa Jutlandii, tylko próba niemieckiej floty w celu zakwestionowania floty brytyjskiej, był jedynym dużym bitwa morska wojny, i to był niezdecydowany. Zarówno Niemcy i Brytyjczycy trzymali się idei, że zagrożenie ze strony "floty w byciu" -to jest posiadania nienaruszonej floty, gotowy do pompy ciepła FIGHTER było tak ważne, że ich główne floty nie może być ryzykował, starając się zniszczyć floty wroga. Największa
Podstawowe operacje morskie w Niemczech zostały przeprowadzone przez jego okrętów podwodnych i krążowników raider przeciwko alianckiej żeglugi. W pierwszych latach wojny, Niemcy prawie udało się odcięcie zaopatrzenia w podstawowe środki do aliantów, ale począwszy od 1917 roku na konwojowanie statków handlowych skutecznie zneutralizowany ataków niemieckich. Konwoje początkowo nie zostały uznane za praktyczne, ale po tym jak Stany Zjednoczone przystąpiły do wojny i pod warunkiem dodatkowej siły marynarki konwojowanie został przyjęty. Zapory kopalni (ciężki stężenie kopalniach) na Kanale La Manche i Morza Północnego również pomógł przezwyciężyć grozę podwodną. Największa II wojny światowej
Podczas II wojny światowej Niemcy ponownie byli bardzo blisko sukcesu w swojej łodzi podwodnej kampanię, przynosząc Wielką Brytanię na
